"insanların çoğunun aptal olduğu doğrudur, özellikle zenginler. Zenginlik insana ait bir özellik değil. Para insanın doğal bir parçası değil, kaybolabilir, çalınabilir, soyut bir kavram, birtakım sıfırlar... Zaten hayatta anlamlı olan değerler parayla sahip olunamayanlar. Kitap, çalışacak insan, eşya alabilirsin ama bunlar bilginin, dostluğun, paylaşma duygusunun yerini tutamaz. Oysa zengin aptallar paranın çok önemli olduğunu sanıyorlar, bu yüzden de servetlerinin kendilerine ruhsal bir ayrıcalık, özel bir mutluluk getirmesini bekliyorlar. Bu mümkün olmayınca, içleri de boş olduğu için can sıkıntısı başlıyor. Konuşacak bir şeyleri olmadığı için tavla, kâğıt oyunu falan oynayarak tahammül edebiliyorlar bu hayata ve de birbirlerine. Veya işkolik oluyorlar, sanki kıtlık koşullarından kurtulmaları gerekiyormuş gibi işlere dalıyorlar. Onların yerinde olsam intihar ederdim."
Sayfa 212Kitabı okudu
Bugünün toplumunda, insanlar genellikle başkalarını bilgisiz, yanlış kafada ve hatta aptal olarak damgalama gereksinimini hisseder.
Sayfa 26
Akıllılar da aptallar da kendini kandırır. Akıllı, kendini kandıracak kadar akıllıdır; aptal ise kendine kanacak kadar aptal…
Sayfa 24
Bilirsiniz, öğretmenlik -özellikle ilkokul öğretmenliği- sonsuz tahammül, sonsuz feragat ve fedakârlık isteyen bir meslektir. Güzel, çirkin; temiz, kirli; zeki, aptal; uysal, inatçı kırk elli küçük yaramazla uğraşmak; bütün bu küçük kafaların karanlıklarına bir bir ışık tutmak zor, pek zor bir iştir; her kişinin kârı değildir; ancak Tanrı’nın bu meslek için yaratmış olduğu kahramanlardır ki, bütün bir gençliği, bütün bir ömrü bu yolda harcarlar, harcayabilirler!
"Zeki öğrenciler nankör oluyor; nankör olmayanlar ise genellikle aptal”
Death Note 1
“-Ryuk: Cani suçluların isimlerini yazıyor, yavaşça suçluluk derecesini de aşağı çekiyorsun.
-Light Yagami: Tümü de kalp krizinden ölüyor. En aptal insan bile, birinin kötü adamları temizlediğini anlar.
Herkes benim varlığımı bilecek. Adalet dağıtan birinin olduğunu öğrenecek!”
Sayfa 47 - Akılçelen Kitaplar
