Kimseyi ölecek kadar
Sevme derttaş,
'Sevgilin kim'değil
'Rabbin kim' diye soracaklar....!"
Derttaş olabileceği bir yürek arıyordu... Onun bu hâlinde kendisinden bir şeyler mi bulmuştu? Dizlerinin bağı çözülecek sandı. Sahi!.. Kendisi de bilmediği şeylere talipti. Evvelce tatmadığını tatmak, hissetmediğini hissetmek istiyordu.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Geçenlerde okuduğum kitaptan bir kıssa anlatıyorum yüzü asık insanlara:
Kıssa bu ya, bir dilek ağacı varmış tepede. Ters, asık suratlı bir adam bir yolculuk sırasında oradan geçiyormuş ve dinlenmek için ağacın gölgesine uzanmış. Ve aç olduğu için, "Keşke bir kervan geçse de yemek alırdım onlardan," demiş. Dilek ağacının altında bunu düşündüğü için hemen yiyecek belirmiş önünde ve yemeğe başlamış. Açlıktan, o yiyecek nereden, nasıl geldi düşünmemiş bile.
Akşam olunca da yorgunluktan uykusu gelmiş ve, "Keşke rahat bir yatak olsaydı da şöyle iyi bir uyku çekseydim," demiş. Yine aynı şekilde düşünür düşünmez önünde bir yatak belirmiş. Ve adam yatağa yatmış tam uyumak üzereyken, "Bunlar da nasıl geldi buraya böyle? Yiyecek, yatak nereden geldi acaba? Kimseler de yoktu burada. Yoksa bir hayalet mi var burada?" demiş.
Bu düşüncesinden sonra da hayalet belirmiş önünde. Adam bu sefer de hayaletten korkmuş ve, "Beni öldürecek!" diye bağırmış.
Dilek ağacının altındaki bu düşüncesinden sonra da hayalet adamı öldürmüş.
Düşüncelerimiz gerçekleşiyor. Kötülükler de, iyilikler de bir bir önümüze geliyor. Kendimiz yapıyoruz ne yapıyorsak. Tarlaya domates ekersek, domates yeriz. Çilek ekersek de çilek. Güzel şeyler ekersek tarlaya, güzel şeyler filizlenecektir.
Dünya malına talip olup dünya ektikçe toprağa, her zelzelede
yıkılacağız sevgili derttaş. Muhabbetsiz bir bina inşa edilmez.
Temeli olmaz, yıkılır dökülür.
Ne düşünürsek, ne istersek başımıza onlar gelecek.
Muhabbeti düşünüp, o güzel yolu isteyelim
Güzel işlersek bu ruhu, güzel tevafuklar bizi bulacaktır.
Dostluğuna göre dost seçersin.
Eşliğine göre eş seçersin.
Komşuluğuna göre komşu seçersin...
Derdine göre derttaş seçersin.
Yoluna göre yoldaş seçersin.
Gönlüne göre gönül dostu seçersin...
Derttaş dediğimiz insanlarla da karşılaşınca sanki gerçek ana babamızla karşılaşmış gibi seviniyoruz. Sanki kardeşiz de yeni tanışmışız. Sanki uzaktan uzaktan yıllarca birbirimizin derelerini sırtlamışız. Sanki bir sıkıntıya girdiğimizde yanımızdaki arkadaşımıza anlatamadıklarımızı yl.llar sonra göreceğimiz derttaşımıza saklamışız. Sanki geceleri, başımız yorganın altında dökülen gözyaşlarımızı o silmiş gibi. Uzaktan, sessizce..
Sayfa 41 - Yakamoz KitapKitabı okudu
Kudüs'çe | Fahri Tuna
Ana Kudüs, ata Kudüs.
Yar Kudüs, ar Kudüs.
Âh Kudüs, vah Kudüs.
Gel Kudüs, el Kudüs.
El Kudüs, yel Kudüs.
Elin Kudüs, adın Kudüs, yadın Kudüs.
Dert Kudüs, dertdaş Kudüs.
Üz Kudüs, üzgün Kudüs, üzen Kudüs, üzülen Kudüs.
Yar Kudüs, yara Kudüs, yaran Kudüs, yaralı Kudüs, yaralanan Kudüs, yaralayan Kudüs.
Üs Kudüs, düs Kudüs, düş Kudüs, düşen Kudüs,
Masadaki iplikler
Bir seferden bir şey olmaz demekle başladı tüm hikayemiz.Kendimizi,sevdiklerimizi,inandıklarımızı,değerlerimizi kaybettik. Böyle olacağını bilmiyorduk sevgili derttaş.Bilseydik,yapmazdık…
Sayfa 158 - YakamozKitabı okudu
Kendi aklı kendine yetmediği zaman insan sıkıntıya derde düşer, insan hali ortak arar, derttaş arar, anlaşılmak ister ama yine şifayı kendinde bulur. Belki de bu yüzdendir büyüklerimizin suküt altındır öğüdü..
Arkadaşlarını iyi seçmezsen, onlar müsaade ettiği kadar büyürsün derttaş.
Peki yere düşen mi kaybeder yoksa ayağa kalkamadan mı? Ayağa kalkalım derttaş.
Sayfa 135Kitabı okudu
Dünyaya tapan iki kişi bir araya geldiğinde kavga olur. Dünya ehliyle muhabbet ehli, bir araya geldiğinde kavga olmaz ama muhabbet de olmaz. Ne var ki iki muhabbet ehli bir araya gelirse ana, baba, yoldaş olurlar. Muhabbet olur, eyvallah olur. Derdimize derman olmasa da derdimize ortak bir derttaş olur. Zaten aradığımız şey, dertsizlik değil ki derdimizi anlayabilecek biri.
Sayfa 38Kitabı okudu
Beyaz hem düğüne,
Hem ölüme gidiyor...
zaten ikisi bir değil mi sevgili derttaş?..