Gökler yıkılıp çökse, yolundan yine dönmez; Rûhundaki îmanla yanan meş'ale sönmez...
Kalbinde yanardağ gibi îman, ne mukaddes! Vicdânına her an, şunu haykırmada bir ses:
Ey yolcu! Şafaklar sökecek, durma ilerle! Zulmetlere kan ağlatacak meş'alelerle...
Yıldızlara bas, çık yüce âlemlere yüksel!.. İnsanlığı kurtarmaya Cennet'ten inen el...
(Ali Ulvi Kurucu, Mücâhid, 1951)