İnsanın ilgilerine göre dürüstlük kavramı da değişir.
Sayfa 368 - Timaş yayınlarıKitabı okuyor
Bazen şöyle olur: Bir yerden geçersiniz ilk kez, bir gülümsemeye tesadüf edersiniz ilk kez fakat ezelden tanıdıkmış gibi hissettirir. Hiç gitmediğiniz bir kentte dahi olur bu. Benzeteceğiniz yerler yahut insanlar da değillerdir üstelik. Fuat Sevimay, "Geçmişte bulunduğumuz bir yere, mahallemize, okulumuza, sokağımıza, evimize rast gelince
“Vıcık vıcık yüzeysellik yayan şu ‘kişisel gelişim’ kitaplarının bağırıp durduğu ”İstersen yaparsın!” sözü tam bir kandırmacaydı. İnsan ancak yapabileceğini isterdi. ‘İstemek’ kavramı, ‘dilemek’ten ve ‘hayallere dalmaktan farklı bir şeydi. Bedelini göze almakla, gereğini yapmakla ilgili bir şeydi.”
Ümidi olan ağlar, ümidi kesilmemiş insan ağlar. Bizde gözyaşı rahmet; nisan yağmuru müjde ve neşe; gözlerin ağlaması da ruhun gülmesidir. Modern çağda bu kavramı da kaybettik; ağlamayı olumsuzladık, negatif kodladık; ağlamamak lazım, ağlamak zayıflıktır gibi çok berbat bir anlayış bu. Olur mu hiç! Ağlamayan gülemez ki zaten. Gülmek ağlamanın ta kendisidir, madalyonun biri bir yüzü, biri bir yüzüdür.
Sayfa 27 - Profil KitapKitabı okudu
Sanat Nedir ?
“…bir kavram ne kadar kapalı, ne kadar anlaşılmaz ise, insanlar o kavramı dile getiren sözcüğü o kadar büyük bir cüret ve kendine aşırı güvenle kullanıyorlar; bu sırada da,” o sözcükle anlatmak istenen şey o kadar basit ki, ne demek olduğu üzerinde konuşmaya bile değmez “ şeklinde bir havaları oluyor.İnsanlar genellikle boşinan-din konularında böyle yaparlar; bir de, işte günümüzde güzellik kavramına ilişkin olarak böyle yapıyorlar.”
Sayfa 16 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"Mit" kavramı, düşüncemizin, doğal fenomenleri, sözlü edebiyat ürünlerini, felsefi spekülasyonları ve linguistik süreçlerin tam bir bilince yükseldiği vakaları tek bir kelime altında bir araya getirmek üzere keyfi olarak kullandığımız bir kategorisidir.
Her şey, insanlığın "küresel bir uygarlığa" doğru seyrettiğini gösteriyor. Peki ama, yukarıda göstermeye çalıştığım gibi, uygarlık kavramı kendi aralarında çok farklılık gösteren kültürlerin bir arada var olmasını içeriyor ve gerektiriyorsa, bizzat bu "küresel uygarlık" kavramı çelişkili bir kavram değil midir?
Esere geçmeden önce yazar hakkında bilgi vermem gerekirse 
Albert Camus 7 Kasım 1913' te Fransız sömürgesi Cezayir' de doğmuştur. Babası o daha küçükken I. Dünya Savaşı'nda ölmüştür. Annesi, büyükannesi, kardeşleri ve felçli dayısı ile küçük bir evde yoksulluk içinde yaşamıştır. Bu Camus' nün hayatındaki ilk zorlu mücadelesidir.
Karamazof Kardeşler'de "her birimiz herkese karşı, herkes ve her şeyden dolayı suçludur ve ben başklarından daha fazla suçluyum," der Dostoyevski. Ben diyen bir bendir bu; bir kavramı veya bir türü tekilleştiren veya birleştiren bir ben değildir: BEN -ama türü içersinde biricik olan ve size birinci tekil şahısta konuşan ben. Türün veya ego kavramının bireyleştirilmesi dolayısıyla uyandığım ve kendimi başkalarına maruz bıraktığım, yani konuşmaya başladığım ileri sürülmedikçe bu böyledir. Bu maruz kalış, kendilik bilincine, öznenin kendine geri dönüşüne, benin kendi kendini tasdikine benzemez.
Sayfa 184Kitabı okudu
