Kafamın içi, baştan başa, bekleyişle doluydu...
Çocuklar sahip olunacak nesneler değillerdi; onlar düşünebilen, harekete geçebilen, karar verebilen ve saygı duyulması gereken insanlardı...
Onların dünyaları küçük bir dünya değil. Kendi değerleri, nitelikleri, özlemleri olan bir dünya. Orada hiçbir şey ne gülünç ne masum ne de yapmacıktır, çünkü bunların hepsi insanlığın özünden gelen şeylerdir.
Sayfa 17 - Alfa Kitap
Hepimiz kırılganız, Isabelle. Bu bizim savaş zamanlarında öğrendiğimiz bir şey.
Sayfa 248Kitabı okudu
- Onlar için yokum ama, senin için buradayım...
915.jpg){kind=small}
120 syf.
3/10 puan verdi
Kitabın (Bence) olay örgüsü o kadar bozuk o kadar dengesiz ki Flash TV senaryoları yanında Oscar alır. Karakter tahlilleri çok yetersiz ki kim ne düşünüyor ne hissediyor hemen 2, 3 cümleyle geçiştirildiğinden beklentimi karşılamadı . Kitabı okudum ama ne mesaj verdi, ne üstüne düşünmem gerekti ; kendimi zorlasam da bulamadım. Betimlemeleri fena değil hakkını vereyim (kendimce).Olan Casimir'e oldu, Aşk-ı Memnu Bülent gibi ortada kaldı. Keşke yazarın 
Kalpazanlar kitabıyla başlasaydım.
Ben hiç sevmedim, önermiyorum. Herkese iyi okumalar.
Bağışlamak ile göz yummak arasında sadece bir adım vardır.
"Eğer bir gün bir kitap yazsaydım böyle bir kitap yazardım."
Her Mustafa Kutlu okumamdan sonra bu cümleyi kurarım içimden, bu sefer daha sesli kurdum. Oysa ben çok değil bir sene önce hiç Kutlu okumamış bir insandım. Yine geçen sene bu zamanlar yeni bir kitabı çıkmıştı 
Tarla Kuşunun Sesi onunla başladım
