Ben aşkın güçlü bir tutku olduğunu reddediyorum. Bence en büyük tutku korkudur. Yaşamdan yoğun keyif almak istiyorsanız korkuya teslim olmalısınız.
Sayfa 27Kitabı okudu
Tutku tıpkı içimizdeki geçici ve farklı bir kişilik gibi diğer kişiliğin yerini alır ve onun daha önce kendini ifade etmekte kullandığı değişmez işaretleri yürürlükten kaldırıverir.
Sayfa 221Kitabı okuyor
“Neyinden hoşlanmıyorsun bu hayatın?”
“Bitmek bilmeyen koşuşturmasından, ufak tefek, adi tutku oyunlarından, özellikle de açgözlülüğünden, birbirinin yolunu kesme hırsından, dedikodularından, iftiralarından, birbirini çimdiklemelerinden, birbirini şu tepeden tırnağa süzmelerinden… Konuşmalarını dinlerken başım dönüyor, aptallaşıyorum. Bakınca doğru dürüst, aklı başında biri sanıyorsun adamı, konuşmasını duyunca şaşırıyorsun: ‘Falancaya şu kadar verdiler, filanca kirasını aldı.’ Biri bağırıyor öteden: ‘Olacak şey değil, ne kirasıymış, aldığı?’ Bir başkası şöyle diyor: ‘Falanca dün akşam kulüpte çok para kaybetti; filanca üç yüz bin kazandı!’ İnsanlık nerede burda? İnsanlığın yüceliği nerede? Nereye gizlendi insanlık, parçalanıp nereye gitti?”
"Aşk her zaman davetsiz bir konuktur. Rastlantı ete kemiğe bürünür; tutku bükemediği eli öper."
Sayfa 150Kitabı okuyor
Eskiden sesin titrese nefesim kesilirdi. Şimdi ölsen, en fazla eşitleniriz. Ben artık yapamam müzeyyen..
Arzu doyurulmadığında, tutku amaçsız kaldığında hangi huzurdan söz edilebilir ki?
Sayfa 42Kitabı okudu
Vazgeçtim ben Müzeyyen. İnsana olan inancımdan vazgeçtim. Çünkü ben yerle bir olmaktan çok yoruldum..
Çok güzelsin Müzeyyen, Allah ruh güzelliği versin.
İnsanoğlunun bağrında hiçbir tutku başkalarını kendi inandıklarına inandırma arzusundan daha güçlü değildir.
Sayfa 112Kitabı okuyor
