Selamlar, ben Leyla.
KESİNLİKLE ilk kitabından daha çok sevdim. Karakterler ve olaylar biraz daha oturmuş gibiydi. En azından lise draması yoktu, ki bence bu iyi bir şey çünkü karakterlerin yaşı küçüldükçe salaklık seviyeleri o kadar artıyor.
Penelope Douglas Atlılar grubu içindeki tüm dramayı Damon’a sakladığı için, bu kitapta Kai’dan çok Damon’dan bahsedildi. Ancak benim için sorun yok çünkü Kai bu haliyle mükemmeldi. Bolca yetişkin içerikli ve tetikleyici sahneler mevcut kitapta, lütfen okurken ona göre okuyun. Ve bence yetişkin içerik yazmakta yazarımızın eline su dökülmüyor. Kitabı okurken telefonum alev alacak diye korkmuştum (şaka). Kitabımız son şeytan gecesinin üzerinden bir yıl geçmiş şekilde başlıyor. Eskinin dostu, şimdinin düşmanı Damon pimi çekilmiş bomba gibi ve gölgelerde gizleniyor. Karakterlerimiz hiç olmadığı kadar diken üstünde ve Kai… yalnızca artık huzur bulmak istiyor, ancak aradığı huzur şeytanın ininde. 6 yıl önce tesadüf eseri tanıştığı ve elinden kaçırdığı Banks ile tam olarak orada şeytanın ininde tanışıyor. Banks, sevdiğim karakterlerden birisi oldu, yaralıydı, güçlüydü ve kafasına göreydi, en azından Rika gibi şımarık ve canı sıkılan zengin bebesi değildi. Son kitabı okumadığım için gelişmelerden haberim yok, ancak kendisine ait bir kitabı hak eden bir yan karakter var, o da Alex. Çok tatlı bir şeydi, umarım yazar onu görmezden gelmez ve Will’le aralarında bir şeyler olmasa bile ona ait bir kurgu okumayı severim. Düşüncelerim bu kadar, öptüm Çok.
Bu kitaba kitap demek büyük haksızlık. Bence tek kişilik dev kadro misali bildiğiniz bir başına hem yaratıcı yazarlık kursu, hem motivasyon koçu, hem yürü be koçum sen bu işi yaparsın gazcısı, hem daha ne duruyorsun sen yapsam mı etsem mi derken millet çok satanlara koşuyor fırçacısı… Ya şaka bir yana sevgili yazarımız Özlem Abut Otluoğlu 
Özlem Abut Otluoğlu
İnceleme
“Değil mi ki lanetlenmiş bir soyuz ve batan bir gemiye zincirlenmişiz demek bütün olanlar kötü bir şaka; öyleyse biz de hiç değilse kendi payımıza düşeni yapalım, öbür tutsakların acısını hafifletelim hücremizi çiçeklerle, minderlerle döşeyelim, elimizden geldiğince dürüst olalım.“
Mrs.Dalloway soylu,saraylı,asil ama bir o kadar da farklı bir duygusal yaşama sahip olsa da geçmişle olan hesaplaşması,içinde kalan ukdeleriyle yaşamından bir gün ve sosyetenin tanınmış ailelerinden kesitlerle güzel bir roman.
Septimus,karakteri beni etkiledi Mrs.Dalloway’den ziyade.Septimus’un buhranları,savaştan sonra geçirdiği bunalımlar ve karısı Rezia ile olan ilişkisi bence kitabın en güzel yerlerden biriydi.
Yazardan daha önce eser okumamış olanlar varsa akıcı bir dili olsa da biraz feminen yapısı okuyucuyu zaman zaman sıkabilir.Biraz sonlara doğru sıkılsam da yine de fena değildi.
#mrsdalloway#virginiawoolf#ingilizedebiyatı#virgíniawoolf 
Mrs. Dalloway 
Virginia Woolf
