YAŞ 35
Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç fark ettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
İnsan!!!!
İnsan...
Ne kadar bekler insan?
Ne kadar dayanır sorsan?
Birileri gideni bekler,
Birileri geleni,
İnsan neden gider?
Nereden gelir insan?
İnsan insandan eksilir mi?
"Ateş düştüğü yeri yakıyor"
Sayfa 372Kitabı okudu
Sitare
"Çeşmek Be-zen Sitare Ezmen Mekon Kenâre"
("Ey yıldız bana göz kırp, Benden uzak olma")
Nerden çıktın karşıma böyle Sitare,
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde.
Kirpiklerin yüreğime batıyor..
Telaşlı bir kalabalığın ortasında,
Ayaküstü konuşuyoruz.
Nedimin nigehban nergisleri gibi,
Üstümüzde bütün nazarlar.
Çok utanıyorum
Ayrılıktan sızlanmanın vaktinde acılı bülbülüz, ateş kesilir saba yeli gül bahçemizden geçse."
- 2. Selim
Ateş (Aşk), ağaç, su sadece birer kelimedir sizin için... Bir hikâye kurup, içine yerleştirmeye çabalarsınız hemen bu kelimeleri... Onların kendi hakikatlerini hiç merak etmezsiniz... İç seslerini harflerin... Kanat çırpmalarını, kâinatın ahenkli zikrine katılışını her birinin... Ve sizi nasıl değiştirdiklerini göremezsiniz yaşarken...
Siz sadece hikâyelerle ilgilenirsiniz... Hayatınızın bir hikâyesi olmadığı için kelimeleri zorla, o kurduğunuz derme çatma hikâyelerin içine sokmaya zorlarsınız... Emrivaki bir yazım şeklidir bu! Kelimelerin gönlünü almayı bilmezsiniz! Onlara verilen canı hissetmeden, siz, kim olduğunuzu nasıl hissedeceksiniz...
Aşkı bilmeden bir kelimeye dokunabilir mi insan? Onu yazıya nasıl sokabilir... Bahçeyi hazırlamadan ağaç fidanını toprağa nasıl dikeceksiniz... Yazının mümbit bahçesi için toprak gereklidir...
Aşkın sizin yazı bahçenize nur yağdırmasına ihtiyaç vardır... Aşkı bilmeyen bahçe, toprak, su olabilir mi? Bir kelime olabilir mi? Aşkı bilmeden bir insan yazmaya oturabilir mi?
Önce "Medyum" !!
Olağanüstü bir yolculuktu. Sadece Doktor Uyku ile sınırlı olmayan... Çok öncesine, Medyum'a; kilometrelerce ötede, dağların arasındaki Overlook Oteli'ne kadar uzanan...
Kitabı sadece olağanüstü gizemi için okumayı düşünmüyorsanız ve henüz Medyum'u okumadıysanız bu kitabı yavaşça yerine koyun ve her şeyin başladığı otelin hikâyesine ( 
Medyum) ile hayran kalmaya bakın :)
Sonra Doktor Uyku ile bu muhteşem hikâyeye yeni gizemler ekleyebilir, büyük bir merakla, okuma süreciniz boyunca bünyenize bolca gerilim yükleyebilir, heyecanla ve "ne olacak acaba" duygusuyla sayfaları aşındırabilir, zaman zaman da dehşete düşebilirsiniz.
Tüm bunlarla birlikte -uzun bir yolculuğun sonunda- yüzünüzde minik bir gülümseme ile Dan Torrence ve Abra'nın muhteşem yolculuğuna veda edeceksiniz. Her şey bittiğinde onlarla öylesine bir bağ kurmuş olacaksınız ki tıpkı Overlook'tan kalma hayaletlerin Dan'in kafasında var olmaya devam edişi gibi karakterler de zihninizde sizinle kalmaya devam edecek; tek farkla, siz onları kilitli sandıklara kapatmak zorunda kalmayacaksınız...
(Redrum)
