Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
ayça
ayça
@aycspotlessmind
ruhum sürekli bir arayış ve oluş içinde
avukat
mühf
21 Eylül
300 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kon'nichiwa!
Manganın konusunu çok hoş buldum ve karakterlere şimdiden ısındım. Konusundan biraz bahsetmek gerekirse; saygınlık kazanmak ve kendisine bir tapınak inşa ettirmek isteyen başıboş tanrı Yota, insanlara yardımcı olarak bu amaç uğruna para toplamaktadır. Bu macerada çeşitli yaratıklar ve insanlarla karşılaşmaktadır ve biz de güzel bir olay örgüsü okumaktayız. Çizimleri de kurgusu kadar güzel. Ben çok büyük keyifle okudu. Devamını da en kısa zamanda okumayı düşünüyorum.
Bu benim okuduğum ilk mangaydı, son olacağını düşünmüyorum. İlgimi çeken mangaları veya önerdiklerinizi mutlaka okurum. Önerilerinizi bekliyorum. Noragami çok bilindik bir manga olabilir bilmiyorum ama bu da benim size önerim olsun. Herkese iyi okumalar! Yoi Dokusho!
Dan Brown kaleminden çıkma klasik bir Robert Langdon kitabı. Bunu kitabı yerden yere vurmak için söylemiyorum tabi ki. Hatta kitabın sonlarında şoka uğradım diyebilirim. Zaten Dan Brown, kalemini, betimlemelerini, olayı işleyiş şeklini sevdiğim bir yazar. Ancak diğer kitaplarının üstüne bir şeyler koyarak ilerlediğini sanmıyorum. Her zamanki gibi masonlar, ritüeller, antik gizemler (gerçekliğinden şüphe edilmeleri şart, hatta Robert Langdon’ın katiyen inkâr etmesi gerekiyor), intikamcılar, müzeler, şehrin bilindik noktaları, cinayetler ve bunların içine düşmüş bulunan ünlü simgebilimcimiz Robert Langdon. Klasik bir Robert Langdon kitabı diye giriş yapmamın sebebi de buydu. Beğenmediğimi söyleyemem hatta sürükleyiciydi ancak Da Vinci Şifresi ya da Melekler ve Şeytanlar okumaktan pek bir farkı yoktu. Yine de serinin devamı için okunabilir.
Nazi toplama kamplarını daha önce küçük bir kızın bakış açısından okumuştum. Birçok filmde de yine farklı bakış açılarından gözlemleyebilmiştim. Ancak ilk defa bir psikiyatristin gözünden kampta yaşananların esirlerin psikolojisi üzerindeki etkilerini okuma imkânına sahip oldum.
İnsanın Anlam Arayışı, sıradan kişisel gelişim kitaplarından çok daha farklı. Bu kitapta “Başta hiçbir şeyim yoktu, çalıştım çabaladım, şimdi her şeyim var.” gibi boş umut aşılamalarından ziyade ‘hayatın kendisi’ var. Acıyı kabullenme, acıyı yaşama tarzını belirleme ve bunu bir kamçılanmaya dönüştürme var. Kuş cıvıltıları, çiçekler, mis kokular vadeden kişisel gelişim kitaplarındansa bu kitap bana daha gerçekçi geldiğinden içindekileri benimsemem de daha kolay oldu.
Kitapta bahsedilen insanın belki hayatının son gününe kadar arayacak olduğu bu ‘anlam’ kavramı, benim hayatın anlamı üzerindeki bakış açımı fazlasıyla değiştirdi. Bana farklı bir bakış açısı kazandırdı diyebilirim. Tabi ben sıradan bir kişi olarak okuduğum için böyle düşünüyorum. Eğer alanınız psikolojiye yönelikse siz daha farklı bir açıdan incelersiniz.
Ben çok beğendim, bence herkes okumalı.
Okur Takip Önerileri
Kitabı şubat ayında okuduğum ancak fırsat bulamadığım için yorumlayamadığım aklıma geldi. Şu aralar da ‘reading slump’tayım maalesef. Verimli bir yıl olmuyor benim açımdan. Umarım siz güzel kitaplar okuyorsunuzdur.
Attila İlhan’ı ve şiirlerini seviyorsanız okumalısınız. Ben ara sıra ruhumu dinlemek için şiire başvururum. Kelimelere dökemediğim hisleri başkasının daha önce yazmış olduğunu görmek bana iyi gelir. Bu yüzden sık sık Attila İlhan’a başvururum. Ben bu kitapta yer alan şiirlerini de çok beğendim. Size de tavsiye ederim.
Attila İlhan’ın yazdıklarını çok beğeniyorum. Hem herkes okusun hem de kimse okumasın istiyorum. Ama siz yine de bir ara açıp okuyun. Tek bir satırda da olsa kendinize rastlama ihtimaliniz çok yüksek.
Bu kitabı spoiler vermeden nasıl anlatabilirim, bilemedim. O yüzden konusunu anlatmaktan vazgeçtim. Biraz Dostoyevski’den bahsedelim.
Dostoyevski’nin, psikologların psikoloğu olarak anıldığını az çok hepimiz biliriz. Daha önce herhangi bir eserini okuduysanız zaten insanların duygu durumlarını nasıl kolay ve bütün çıplaklığıyla anlatabildiğini fark etmişsinizdir. Bu kitapta da yine psikolojik çözümlemeler ve tasvirler çok sık yer alıyor. Zaten kitabın konusu tamamen psikolojik. Okurken anlayacaksınızdır.
Ben Dosto okurken garip bir şekilde dinleniyorum. Yarattığı karakterlerde, karakterlerin cümlelerinde kendimi bulmak ruhuma iyi geliyor. Ve yazdığı hiçbir şeyi ‘boş’ yazmıyor. Dolu dolu doymuş oluyorum kitap okumaya. O yüzden kendisi en sevdiğim yazarlardandır. Eğer daha önce hiç Dosto okumadıysanız bu kitabıyla başlayabilirsiniz. Herkese iyi okumalar!
Küçükken hepimizin adını duyduğu, belki daha özet niteliğinde olan versiyonlarını okuduğu kitap...
Başlarda çok sarmadığını söyleyebilirim. Yüz sayfaya kadar kitaptan hiç hoşlanmadım fakat daha sonra olaylar biraz gelişince aktı. Aşırı akıcı bir kitap diyemem ama bir şekilde okundu. Dünya klasiği olduğu için okunabilir ama klasikler arasında olmasaydı heyecanla önereceğim bir kitap olmazdı.
Kitapta Jane Austen’ın 4 kitabından (Gurur ve Önyargı, İkna, Akıl ve Tutku, Northanger Manastırı) evlilik ile ilgili kısımlar alınmış.
Açıkçası ben böyle olduğunu bilmeyerek kitabı aldım. Sevdiğim bir yazarın bu konuya ilişkin düşüncelerini doğrudan okuyacağımı zannederken yine kitaplar aracılığıyla dolaylı olarak okumuş oldum. Sizin de benim gibi bir beklentiniz varsa kesitleri alınmış kitapları direkt okumanız daha iyi olacaktır.
Betimlemeleri, psikolojik tahlilleri, değişken ruh halli karakterleri ve günlük hayatın küçücük bir kesitiyle bir Zweig klasiği daha diyebilirim.
Normalde merak etmeyeceğim, ilgimi çekmeyecek hikayeleri bu yazar sayesinde okumam biraz tuhaf. Yazarın üslubu zamanında beni o kadar kitapların içine çekmişti ki bu yazarın her kitabını okuyacağıma daha okuduğum ilk kitabından sonra karar vermiştim.
İnanılmaz bir olay ve olay işleyişi var diyemem. Zweig'ın en iyi kitapları diye bir liste oluşturursam ilk beşe bunu koyarım da diyemem ama eğer sevdiğiniz yazarın her kitabına şans veriyorsanız okunur diyebilirim.
Ben böyle kendine ait dinleri, haritaları, krallıkları vesaire olan serileri çok beğeniyorum. Tabi iyi kurgulanmışsa... Ki bence George R.R. Martin çok iyi bir iş çıkarmış. Sadece beni çok rahatsız eden bazı sahneler oluyor. Onları da kitabın sonuçta 21.yyda geçmediği gerekçesiyle göz ardı etmeye çalışıyorum. Ama bunları çıkarsak gerçekten sağlam bir evren.
Buz ve Ateşin Şarkısı isimli serinin 2.kitabı olan bu kitap, yavaş yavaş dizisinden ayrılmaya başladı. İlk kitap ve ilk sezon daha birebir ilerlerken buradaki farklar büyümeye başladı. Bir de Kralların Çarpışması kısım 1, tam olarak 2.sezona denk gelmiyor. 2.sezonun sadece bir kısmına denk düşüyor. Sanırım kısım 2 ile 2.sezonu bitirmişler. Bilmeme rağmen okumak hiç zor gelmiyor. İşte o kadar keyifli bir seri.
Teşekkür ederim, iyi okumalar herkese!
“Ve aslan, kuzuya aşık olur...”
“Ne aptal bir kuzu.”
“Ne hasta ve mazoşist bir aslan.”
Ortaokuldayken, abimin okuduğu kitaplar ilgimi çektiği için elime aldığım ve bir daha elimden düşüremediğim bu evrene yıllar sonra tekrar dahil olmak beni çok duygulandırdı. Sayfaları hızla çeviren coşkum sanki bana değil de bu seriyi yıllar önce okuyan o
Jane Austen’ın Gurur ve Önyargı kitabı en sevdiğim kitaplardan biridir. Bu yüzden yazarın diğer kitaplarının bu kitabın seviyesine ulaşamayacağını düşünüp okumamak için epey direndim. Ancak Gurur ve Önyargı tarzında bir kitap okumak istemeye başladığımda bu önyargımı bir kenara bırakıp Akıl ve Tutku’yu elime almak zorunda kaldım.
Austen’ın
Zezé’ye Veda
Şeker Portakalı ve Güneşi Uyandıralım kitaplarının devamı olan Delifişek’te Zezé’nin büyüyüşüne biraz daha ortak oluyor ve ona burada veda ediyoruz.
Elimizde büyüyen, duygusal, hazırcevap, bilmiş ve sevimli Zezé’mizin delikanlılık çağını anlatan bu kitap diğer kitaplardan biraz farklı. Artık hayalperest bir çocuğu okumuyoruz. Kendi yolunu çizmek, kendi seçimlerini yapmak isteyen ve ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genci okuyoruz. Daha realist, her zamankinden daha asi ama eskisi kadar duygusal...
Delifişek’i, Şeker Portakalı ve Güneşi Uyandıralım ile kıyaslamak gerekirse; bana yüzeysel bir kitap gibi geldi. Diğer kitaplardaki sembolik ve büyülü anlatımdan çok uzaktı. Ama yine de Zezé’yi kendi hayatını kurarken okumak güzeldi... Güle güle Zezé...
Bütün dünyada yankı uyandıran ‘Game of Thrones’ dizisinin herkesçe bilindiğini düşünüyorum. Ben de dizinin büyük bir hayranı olarak kitaplarını da okumak istedim.
Böyle zekice kurgulanmış, geniş ve sağlam temellere dayanan evrenler beni fazlasıyla cezbediyor. Fantastik/ Bilim-kurgu serilerini okumayı ortaokuldan beri çok seviyorum. Şimdi üniversitenin sonuna gelmiş olsam da kurgusal evrenlerin okurken beni heyecanlandırmasının hiçbir zaman sonuna gelemeyeceğim.
Buz ve Ateşin Şarkısı serisinin ilk kitabı olan Taht Oyunları, dizinin ilk sezonuyla neredeyse birebir ilerliyor. Sadece çok ufak farklılıklar gözüme çarptı. Diziyi bildiğim için kitaptan sıkılacağımı düşünürken aksine okumaktan büyük keyif aldım. Çünkü dizi ve film gibi sadece görsele hitap eden kaynaklar biraz yüzeysel kalabiliyor. Ancak kitaplarda karakterlerin iç dünyalarını, akıllarından geçenleri ve gözden kaçmaması gereken önemli detayları öğrenebiliyoruz. Serinin bu kısmına tanık olmak beni ayrıca mutlu etti. Bir de hikâyenin akıcılığı söz konusu tabi ki. İnanılmaz detaylı kurgulanmış bir evren, kalabalık karakter kadrosu, olay örgüsü ve hikâyenin işleniş biçimi... Bütün bunlar kitabı çok sürükleyici kılıyor. Ve serinin ilerleyen kitapları diziden farklılaşmaya başlıyormuş. Sanırım ben de bunu okuyarak öğreneceğim.
Kısacası güzel bir fantastik seriye tanık olmak istiyorsanız, dizisini izlediyseniz de izlemediyseniz de okumanızı öneriyorum. Pişman olmayacaksınız. İyi okumalar!
Çok anlamsız ve vasat başlayan bir hikâye nasıl oldu da bu kadar heyecanlandı ve duygusallık hat safhaya çıktı anlamadım. Başlangıçta beklentim çok düşük olsa da olaylar ilerledikçe kitabı heyecanla okudum.
Yaşadıkları Eski Dünya’dan farklı olarak insanların güven ve barış içinde yaşayabileceklerini umdukları ‘Yeni Dünya’ pek de beklenildiği gibi çıkmamıştır. Tipik bir distopya diyebiliriz. Bu Yeni Dünya’da erkeklerin düşünceleri herkes tarafından duyuluyor ve buna Gürültü adı veriliyor. Ancak kadınların düşünceleri erkekler tarafından duyulmuyor. Burada hayvanlar ve diğer canlılar konuşabiliyor, ‘Gürültü’leri duyabiliyor. Kitapta bunun gibi birçok gizem var. Zaten yazar, neredeyse kitabın sonuna kadar birçok şeyi açıklamayarak okuyucunun hayal gücüne bırakmış. Ki bu benim beğendiğim bir özellik oldu. Çünkü tahmin yürütmek keyifliydi.
Eleştirilmesi gereken yer yazarın bazı kısımlarda abartıya kaçmış olması bence. Uzatmak için mi yoksa hikayenin sürekliliği için gerekli miydi bilmiyorum ama “Bu kadar da olmaz ya!” cümlesini epey kurdurttu. Yine de ‘beklenen’ klişelerden uzak kalması bu durumu dengeledi.
Ben kitabın iyi olduğunu ve okunabileceğini düşünüyorum. Herkese iyi okumalar
