Alemlere rahmet olarak gönderilen nebiler serdarı, efendimiz Hz. Muhammed Mustafa'nın (s.a.v) dünyayı şereflendirdiği günde bana bir erkek evlâd vererek, ikinci defa baba olma bahtiyarlığı veren Rabbime, O'nun (c.c.) ilmince hamd-û sena olsun.
Emanetine layıkıyla bakmayı, emaneti aldığında da verdiği gibi şükretmeyi nasip etsin...
Rabbim sana imanlı bir yaşam ve imanlı bir ölüm nasip etsin oğul...
Hamd alemlerin Rabbi olan Allahadır...
Bolca dualarınızı bekleriz kardeşler...🌹
Ana, baba, zevc, zevce ve evlâd sevgileri, sahip olduğumuz maddî ve mânevî imkanlar ve benzeri dünyâ nîmetleri, Cenâb-ı Hakk'ın, kullarına büyük lutuf ve imkanlarıdır. Lakin bütün bu sevgiler, Hakk için ve Hakk yolunda vâsıta olmalıdırlar. Bunlara ve benzerlerine gönlümüz esir olmamalıdır. Çünkü "Hüsn-i Mutlaka (mutlak güzellik sahibi olan Allâh'a) âşık olanlar, cüzlere âşık olmazlar. Cüzlere gönül verenler de, bütünden mahrum kalırlar. Yâni dünyaya gönül verenler,Mevlâ aşkından mahrum kalırlar.
Hayri Baba(r.a), Şeyhi Hacı Muhammed Baba(r.a) hazretlerine: “Bana namazı öğretir misiniz?” demesi üzerine şu cevabı alır: “-Evlad! Evvela hakiki abdest al. Dışını su ile, içini tevbe ile temizle. Sonra seccadene var. Kabe’yi iki kaşının arasında, Azrail(a.s)’ı arkanda, cenneti sağ yanında, cehennemi sol yanında, sırat köprüsünü ayağının altında diye düşün. Gönlünü hepten Hakk’a ver ve hakkı bil. Azametle tekbir al. Korku ile otur. Heybetle Kur’an oku. Tazarru ile rüku eyle. Tevazu ile secde kıl. Zarılıkla tahiyyata otur. Allah’ı sevgiyle selamla ki, İnşallah namazın kabul olur.”
Uzun sözün kısası iyi olsun, kötü olsun, Müslüman bir çocuğun, mü'min olan anne ve babasına duası makbuldür. Anne baba, evlâdının duâsından ve diğer iyiliklerinden faydalanır. Çünkü evlâd, kendi kazancıdır. Ama isyânından muâheze, edilmez. Çünkü Kur'ân-ı Kerim'de: "Kimse kimsenin günâhını yüklenemez” buyrulmuştur.
Bir gün, huzura gelen sahabiden bir zat Resul aleyhisselama (Ya Resulallah! Evlat üzerine ana hakkımı büyük, baba hakkı mı büyüktür?) diyerek sual eyledi. İki cihan serveri saadetle buyurdular :
«Evlad üzerinde ana hakkı, baba hakkından büyüktür.) Bu sual üç defa tekrar olundu.Üç suale de cevaben: Ana hakkı, baba hakkından büyüktür.) buyurdular.Dördüncü sualde, (Baba hakkı büyüktür) dediler.O zat sordu: (Ya Resulallah!Neden anaya üç,babaya ise bir hak verdiniz?)Cevaben: (Annen seni dokuz ay on gün karnında taşıdı,sonra doğurdu.Sonra senin için uykulanı terketti,seni emzirdi,üç sene seni kucağında taşıdı,altını temizledi.Yedi sene sırtında taşıyıp,onsekiz sene senin çamaşırlarını yıkadı, yemeğini pişirdi önüne koydu,seni merak edip yollarını gözledi.Baban ise senin yiyeceğini getirmiş,giyeceğini temin etmiştir. Ana ile mukayeseye imkan var mıdır?)
O sahabi yine, kelama devam edip: (Ben de ya Resulallah, anamın bana yaptığı yardımdan,hizmetten daha çok ona hizmet etsem acaba hakkını ödeyebilir miyim?) sualine, Resulullah: (Bir gecelik hakkını bile ödeyemezsin.) buyurdular. (Neden ya Resulallah, ben de senelerdir anamı sırtımda taşıyor,onun altını temizliyor,yemeğini pişirip yediriyorum.Yaşarsa aynı hizmetlerine bakacağım) dediğinde: (Aranızda bir fark kalıyor ki, anan seni yaşasın diye baktı,sen ananın ölümünü bekliyorsun) buyurdular.
Vay olsun onlara, azab olsun şu kimselere ki, analarını kırdılar,onları incittiler de,ateşe girmeye müstehak oldular.Müjdeler olsun, kutlu olsun şu zümreye ki, analarını hoşnud edip,Allahı razı kıldılar,Cennete dahil oldular.
Sayfa 177Kitabı okudu
Adalet tarihinin önsözü, girizgâhı...
O şanlı Halife, adalet kılıcını bir çekti mi, ne evlâd tanırdı, ne baba... Allah, adalet ve insafı onunla tamamlamış...
Aile-yuva olmayı bilen, başarabilen kaç insan vardı şu dünyada?
Bir evlad düşünelim ki; "Hüznünden, yalnızlığından, umutsuzluğundan diyor ki; "Ölmek istiyorum"". Lakin bundan ailesi olduğunu zanneden iki organizma bihaber. Şimdi söyleyin bunlar mı anne baba? Anne baba olmak karın doyurmak değil, gönül doyurmak, insan etmek, yaşayabilme kabiliyeti kazandırmak ve doğru, emin, merhametli, müşfik, yetişkin, sabırlı, anlayışlı, okumayı seven, hürmetli ve evladının da razı olacağı bir kişiye emanet etmektir.
Atatürk’ün şeceresi
"Mustafa Kemal'in hem baba, hem de anne tarafından soyu "Evlad-ı Fatihan", yani Rumeli'nin fethinden sonra buraların Türkleştirilmesi için Anadolu'dan göçülerek, iskan edilen "Yörük" veya "Türkmenler"dendir. Baba soyu, Aydın/Söke'den gelerek Manastır Vilayeti'ne yerleştiler. Ali Rıza Efendi, Manastır Vilayeti'nin Debre-i Bala Sancağı'na bağlı Koçacık'ta (muhtemelen 1839'da) dünyaya gelmiştir. Aile sonradan Selânik'e gelerek yerleşmiştir. Anne soyu da Fatih Sultan Mehmet döneminde Konya, Karaman civarından Rumeli'ye göçürülüp, iskan edilmiş olan Yörüklerdendir. sebeple aileye "Konyarlar" da denilmektedir. Tamamen Türk olan Vodina Sancağı'na bağlı Sarıgöl Nahiyesi'ne yerleşen aile; sonradan Selânik yakınlarındaki Langaza'ya geçmiştir. Dedesi Ahmet ve dedesinin kardeşi Hafız Mehmet'in taşıdığı "Kızıl" lakabı ve yerleştikleri nahiyenin adı olan "Koçacık"ın da gösterdiği üzere; Mustafa Kemal'in baba tarafindan soyu, Anadolu'nun da Türkleşmesinde önemli roller oynayan "Kızıl Oğuz Türkmenleri'nden gelmektedir."
Sayfa 9 - Atatürk Araştırma Merkezi
