Babam hep "Şimdi sadece şu andır" derdi. Ona göre "az sonra" diye bir şey yoktu ve beni de öyle yetiştirdi.
Sayfa 99Kitabı okudu
KARŞI EVİN ANNESİ.
Sen iki ters bir düz kırgınlıklar örerken beş numara şişle
Yumuşacık kakaolu kekler yapardı karşı evin annesi
İmrenirdim
Mutfağındaki eksik malzemeden bihaber
Tepeleme dolu kızgınlıklar yüklerdim dişlerimin arasına
Bilmezdim anne
Karşı evin babasında bitermiş iş
Bunu görmezdim
Hep başın ağrırdı
Başın, hep ağrırdı
Sırf bu yüzden bile bazı
Ali Tantavi'nin kızı:
"Görevliye dağınık yemek tepsisi götürdüm.
Babam dedi ki:
"Yemek ikram etmek Mal sadakasıdır.
Düzgün vermek ise Gönül sadakasıdır.
Birincisi karnı doyurur.
İkincisi ise kalbi doldurur.
İkramlar, sevgi ve iyilikle birlikte olsun ki küçük düşürmesin.."
Geriye dönüp baktığımda; sanki burada 'bir dilenci gibi eline baktığımı görüyorum. Sırf sana birtakım oyunlar oynayarak yaşamışım, .. Ama: bunu isteyen sendin. Sen ve babam, bana çok büyük haksızlık ettiniz. Bu hayatta hiçbir şey olamadıysam suç sizin.
.
Sayfa 120 - Agora kitaplığıKitabı okudu
"8 yaşında falandım. Babam gözümün önünde anama yumruk vurunca kendimi dışarı attım. Etrafıma baktım. Tavuklar, köpekler, koçlar, sığırlar...
Hiç bir hayvanın erkeği, dişisine kuvvetini denemiyor.
O zaman dedim ki ;
" Dişisine vuran erkeğe hayvan bile demek yanlış. Hayvana haksızlık..."
Duyguları paramparça, kanatları acı içinde, hayal aleminde,
Bir kere dahi baba masalıyla unutulmamış,
küçük bir kız çocuğuydum ben.
Yine de, kendi kendimi koynuma alır,
kocaman kocaman hayaller kurardım.
Belki babam okşar diye sürekli saçlarımı tarardım.
Dışları gibi içleri de güzel olsun diye
bebeklerime makyaj malzemesi yedirir, entarimdeki gülleri sulardım.
Anam babam, velinimetim! Dünyada rahat yaşamak için, aptal olmalı. Bunu bileydim, daha ilk gençliğimde aptallar arasına katılır da şimdi akıllı olurdum. Halbuki pek erkenden akıllı geçinmek istediğim için, şimdi işte koca bir Ahmak oldum.
"Neden Homeros'lar, Shakespeare'ler
aşkı, onuru, acıyı şakıdılar da, günümüzün
edebiyatında yalnızca "Züppelik" ve
"Gösterişçilik" öyküleri ha babam yenilenir
durur?
Sayfa 32 - İş Bankası Yayınları, 2021Kitabı okudu
Küçük bir çocukken bir dizi rüya gördüm. Uykumda çığlıklar attığım için uyandırırlardı beni. İlk gece babam yanıma gelip ne olduğunu sordu, ona anlattım. Stacy Teyze'min ölümünü gördüğümü anlattım. Stacy Teyze'min gayet iyi olduğunu söyleyip beni yatıştırdı. Yatağıma döndüm.
"Ama Stacy Teyzem ertesi gün öldü.
"Yaklaşık bir hafta sonra aynı şey tekrarlandı. Bir başka rüya gördüm, çığlıklar atarak uyandım. Babam odama gelip neler olduğunu sordu. Ona dedemin ölümünü gördüğümü söyledim. Bu kez sesi endişeyle titremesine rağmen dedemin iyi olduğunu söyleyip beni yatıştırdı, ben de yeniden uykuya daldım.
"Ertesi gün dedemi kaybettik tabii.
"Birkaç hafta boyunca hiç rüya görmedim. Sonra başka bir rüya gördüm, babam yine odama gelip ne olduğunu sordu ve ona anlattım: Babamın ölümünü görmüştüm. Tabii kendisinin gayet iyi olduğuna ve bu konuyu daha fazla düşünmemem gerektiğine ikna etti beni, ama sarsıldığını görebiliyordum. Bütün gece odasında bir aşağı bir yukarı dolaştığını duydum. Ertesi gün kendinde değil gibiydi, sanki her köşeden bir şeyin çıkmasını ya da başına düşmesini bekliyormuş gibi tedirgindi. Erkenden kasabaya indi ve uzun süre dönmedi. Eve geldiğinde bütün gün bir kazaya kurban gitmeyi beklemiş gibi huzursuzdu.
"Aman tanrım," dedi anneme. 'Hayatımın en kötü gününü geçirdim!'
"Sen bir de benimkini duysan,' dedi annem. 'Sütçü bu sabah verandaya yığılıp kaldı, ölüverdi adamcağız!'"
