1887, SELANİK O gün, Mustafa'nın babası Ali Rıza Bey çok sevdiği karısına ilk kez sesini yükseltti. "Zübeyde, Zübeyde! Mahalle mektebine göndermeyelim Mustafa'yı. Verelim çağdaş bir okula, zihni açılsın, ilim fen öğrensin.' Okuma yazma bildiğinden mahallede "molla" diye de anılan ve benim de tanıdığım zaman annem kadar seveceğim
O akşam hastalandım. Annem beni yatağımıza taşıdı ve yatırdı. Ağzıma koyduğu termometreyi çıkarttığında gözleri faltaşı gibi açılarak: "Kırk derece" diye bağırdı ve mutfağa koştu. Bracke Hoca, ülkemizde (Hollanda) havanın hiçbir zaman kırk derece olmadığını ama Yunanistan, Avustralya ya da Fas gibi ülkelerde bu sıcaklığa sık sık ulaşıldığını söylerdi. Annem odaya geri döndüğünde ona kırk derece ateşle bir Avustralyalı gibi görünüp görünmediğimi sordum. Annem güldü ve bana sarılarak göğsüne yasladı.
Sayfa 24Kitabı okudu
iyi ki öldün!
Dede gece saat 02:37 de kalktım. Yok dede uyumuyordum uzanmıştım doğruldum sadece ve göz kenarımda biriktirdiğim tek damlacık göz yaşını senin için döktüm.
“Onlara öf bile deme!”
Dede hatırlar mısın bilmiyorum. Sen çok hastaydın ve çok uzaktaydın. Yanına gelmiştim. Konuşamıyordun tek istediğin gitmekti sanırım. Elimi bırakmıyordun. Ağzından
" Annem herşeyin sırf benim için olduğunu söylerdi yani başka bir deyişle, buna 'sevgi' diyordu. Ama bana göre bu, annemin üzülmemek adına çırpınışlarıydı. Anneme göre sevgi, yaş dolu gözlerle bana bakarak bu durumda böyle şu durumda şöyle yapman gerekir deyip vara yoğa fırça çekmekten başka bir şey değildi. Eğer bu, sevgiyse hiç sevmemek ya da hiç sevilmemek daha iyi değil midir? "
Bir yeri acımış gibi gözlerini bir süre sıkıca kapatıyor, açınca ben yine başlıyorum anlatmaya.
— Bize dini bilgiler öğretmeye çalışır, yaramazlık yaptığımız da Allah’ın günah yazacağını söylerdi. Kız kardeşimle yaşlarımız çok yakındır. Allah fikri, yazılan günahlar hep ürkütürdü bizi. Annemin evde olmadığı bir gün babaannem bizi dizinin dibine
Sayfa 314Kitabı okudu
“Annem bana her zaman insanlara karşı nazik olmamı söylerdi, çünkü öyle davranırsan belaya bulaşmazsın ve her zaman da çok dostun olur derdi.”
Sayfa 263 - koridorKitabı okudu
1887, SELANİK O gün, Mustafa'nın babası Ali Rıza Bey çok sevdiği karısına ilk kez sesini yükseltti. "Zübeyde, Zübeyde! Mahalle mektebine göndermeyelim Mustafa'yı. Verelim çağdaş bir okula, zihni açılsın, ilim fen öğrensin.' Okuma yazma bildiğinden mahallede "molla" diye de anılan ve benim de tanıdığım zaman annem kadar seveceğim
Ben her zaman doğru olan şeyi yapmaya çalışırım. Annem bana her zaman insanlara karşı nazik olmamı söylerdi, çünkü öyle davranırsan belaya bulaşmazsın ve her zaman da çok dostun olur, derdi.
Sayfa 263 - Koridor Yayıncılık, Istanbu, 2019Kitabı okudu