"Ben, şu anda, iki ayrı insanım. Biri her şeye ağlıyor; öbürü her şeye gülüyor."
Ben de bir işe yararım elbet
Değil mi ya ben de insanım
Yalnız işte yeniden yaşamaya başlamadan önce...
Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.
Bir gün beni anlayacaksın
Yüreğinden gidince ağlayacaksın
Yalnızlığınla tamamlanacaksın
Yüreğini yakıp dağlayacaksın
Ama fayda etmeyecek hiçbir yaptığın sana
Giden gidecek kalacaksın yalnızlığınla
Oturup bir başına ağlayacaksın
Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım...
Sayfa 92 - Yapi Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ben daha çok kendi içimde yaşayan bir insanım...
Büyü insandadır.
Çölde o kadar askercilik yaptım, çöl beni büyüledi. Bir gün deniz kıyısında bir kasaba bir insan da beni büyüledi. Ardına takıldım,o insan, zır kayalık bir köye götürdü beni,bu sefer de çakmaktaşı, turuncu damarlı ak kayalar,kara kartallar, şahinler, kırmızı, bakır kanatlı küçük kartallar,ulu ceviz ağaçları büyüledi beni. Şimdi de bu ada , bütün dünyanın çiçeklerini yüklenmiş o dev armut ağacı, bu ince dalgalı deniz de büyülüyor beni. Ben tepeden tırnağa büyülenmiş bir insanım kardeş. Bütün büyülerden bir şey, bir tek şey öğrendim ki büyü insandadır. Büyü insanın gözündedir. Dünyanın en güzel büyücüsü,o sevgiyle dopdolu olan insanın gözünde, burnunda, yüreğinin kökündedir.
Sayfa 202
