Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Kitaba ilk başladığımda ilk cümlesinden farklı tür denediğimi anlamıştım. İlk önce kitabın anlatım diline alışmaya çalışıyorsunuz, kimin kim olduğu, ne dediği fazla anlaşılmıyor. Sonrasındaysa kitap kendine alıştırıyor.
Yusuf Atılganla ilk tanışmam.Hep böylemi yazar bilmiyorum, kitap farklı ve güzeldi. Belki ben yanılıyorumdur, ben Camusu`un "Yabancı" kiatabındakı karaktere benzettim. İkisi de toplum tarafından anlaşılmayan karakterler, kendi hallerinde yaşadıkları sanılıyor.
Aylak Adam beni insanları daha derinden araştırmaya itti, yolda yürürken her insana belki de derinde yaşadığı acısı vardır diye farklı gözle bakar oldum..
Uzun süre tadı damağımdan gitmeyecek kitaplardan oldu.
Her kese tavsiye eder miyim? Farklı türleri denemeyi seven insanlar okursa daha anlaşılır olur. Yoksa anlamazsanız okuduğunuzla kalırsınız :) Zira kitap çok dikkatli olmazsanız kağıt yığınından başka bir şey olmayacak sizin için :)
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...
Genç yaşta kaybedilen bir değer Orhan Veli.Şiiri uyaktan kurtarabilmek için çok uğraşmış ama mezar taşında bile bırakmamış yakasını uyak Orhan Veli'nin.
Şiirleri hep yaşam dolu gelir bana.
Bir de Orhan Veli'nin en beğendiğim tarafı hayatını, şiirlerini tek bir kadına adaması.Bu kadının kim olduğunu kendisinden başka bilen olmasa da rivayetler iki türlü.Erol Güney'in baldızı Bella rivayetlerden biri.Diğer rivayet ise Nahit Hanım.
Orhan Veli'nin tüm şiirlerinin bir arada bulunduğu baş ucu kitabı yapılabilecek bir kitap.Okudukça ruhunuzda bahar çiçekleri beliriyor, deniz hemen ilerde, insanlar mutlu.Ne demiş şair; ''Ah, dostum, derdim başka.''
·
Puan vermedi
Fi Çi ve Pi. Önce yazarın söyleşisini okudum ve kitabı okumamaya karar verdim. Ancak her şeyi eleştiren ve kolay kolay bir şey beğenmeyen eşim üç kitabı birden alınca ve hatta tam gaz okuyunca şaşırdım. Kitabın görüşlerini karşılıklı tartışabilmek için ben de büyük bir kararlılıkla okudum. Pişman mıyım? Bir emeğe saygısızlık etmek istemem pişman değilim ama kitaptaki bazı yerleri görmezden gelmek için çok çabaladım. Çok fazla tekrar var. Örneğin Özge'nin bölümlerini rastgele açın "göz" ya da " yeşil" mutlaka göreceksiniz. Bu kitap herkes için yazılmadı diyerek eleştirilerin önünü baştan kapama akılllığı da görünüyor evet ben ce bu kitap yaşamın gizini böylesine kitaplarda aramayanlar için değil. O kadar çok şey söylüyor ki bir yerinde hımm bu ilginç bir düşünce diyorsunuz. İhtiyaç piramidinden, elektronlardan, yogadan, dengeden, beslenmeden, siyasetten, dinden, sünni-alevi kökeninden, yeni dünya düzeninden, ilişkilerden söz ederken yaşadığımız olayları örneğin gezi olaylarını popüler kişileri örneğin Sezen Aksu'yu birebir olmadan üstü kapalı görüyorsunuz. Şaban'ın kim olduğunu anlıyorsunuz. Günümüzden kopmaması da daha kolay anlaşılabilirliğini sağlıyor. Şahsen kitap ben de bir iz bırakmadı. Yaşama bakışımı değiştirmedi, farkındalık yaratmadı. Kitabı çok güzel bulanları da, hiç beğenmeyenleri de, yarım bırakanları da anlayabiliyorum. Edebiyattan ne anladığınızla, yaşamı sorgulayışınızla ve yaşama karşı nasıl tavır aldığınızla ilgili bu düşünceler kanımca. O nedenle kişisel görüşüm( özellikle edebi açıdan) oldukça olumsuz.
400 syf.
7/10 puan verdi
Peygamber Efendimizi evinde ağırlayan mübarek zat ,Peygamberimizin mihmandarı ,Eyüp Sultan ,son demlerinde yaşanan olaylar ve kişiler konu alınmıştır.İskender Pala'ın üslubunu aslında çok beğenirim.Zaman zaman küçük tıkanmalar yaşansa da genellikle akıcı bir üslubu vardır.Yalnız bu kitabında çoğu zaman kim kimden bahsediyor anlayamadım.Hem her konunun başında anlayamadım ki bir sayfa geçtikten sonra anlamadığımızı da bildiğinden ''ben şuyum diye bir açıklama yapıyor hem de özellikle son sayfalarda kim kime ne diyor hiiç anlamadım.En hoşlanmadığım tarzdır,gereksiz gizem...Kim olduğu ya da olmadığı çok önemli değildir ama konu akışından dolayı önemlidir.Gerek yok yani direk kişinin adını yazsa çok çok daha akıcı olur, su gibi içerdik.Keza kitabın yarısından sonra tıkanıp kaldım,zorla okudum desem yeridir.Tavsiye eder miyim,kesinlikle ederim.Çünkü Eyüp Sultan okumanızı gerektiren önemli bir sebep.
80 syf.
8/10 puan verdi
"Köye bir adam geldi. Sıradan biriydi. Sırtında siyah bir kaput vardı sadece. Genç, sırım gibi, sert bakışlı bir erkek. Babası yıllar önce bu köyden göçüp gitmiş. Önce, yıkılmış baba ocağını şenlendirmeye geldiğini zannetti herkes, ama öyle değildi. Onu dağların arasına sıkışıp kalmış bu ücra yere okul yapması için göndermiş devlet. Öyle
Bu, yüzyıllardır yaşanan gerçek bir hikayedir. Artık hayatta olmayan kahramanlara ve onlara sevgi duyanlara saygımızdan, gerçek konuşmalar olabildiğince “edep ya hu” çerçevesinde aktarılmaya çalışılmıştır. Aşağıdakiler sadece “meal”dir, tefsiri size kalmış efenim…
İTİNA İLE EMİR TELAKKİ EDİLİR
Uzun Zaman Önce Çok Çok
Kitabı nihayet bitirdim. 200 sayfa olmasına rağmen bayağı uzun bir süre elimde durdu kitap.
Her neyse kitabın konusu hakkında bilgi verecek olursam;
Romanda, bir kadının (Clarissa Dalloway) bir gün boyunca yaşadıklarını, düşündüklerini zaman zaman geriye dönüş yöntemiyle anlatılışına şahit oluyoruz.
Clarissa Dalloway'in akşam evinde vereceği
Bu kitabın ilk 200 sayfasını 1,5 senede okudum kalan sayfalar 1 gecede bitti. defalarca bırakıp tekrar başladım özellikle fatihin fethine kadar defalarca katil kim , ben miyim yok o yok bu aynı kelimeleri okumaktan ve psikojenik füg hakkında bilgi almaktan başka işe yaramadı. devamında okuduğum çok ayrıntılı ve etkileyici istanbul fethi. bir kitap ya sevilmez yada çok sevilir. ama bu ikisini birden hissettirdi bende
99 syf.
10/10 puan verdi
"Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınlar..."
Hey dostum, Jean Baptiste merhaba, ben önce senin barda tanıştığın adamla yaptığın konuşmaya kulak misafiri oldum. Sana katılıyorum bayım, peki ben kim miyim? Ben sıradan bir okurum.
Şimdi sen dedin ya "İnsan böyledir, bayım,iki yüzü vardır onun:Kendini sevmeden bir başkasını sevemez." Haklıydın hem de çok hakkı.
Sen bir gün, kırmızı ışıkta beklerken önündeki motor arıza yapmış ve yeşil ışık yanmasına rağmen motor ilerleyememişti! Sen motorcuyla kibarca yardım amaçlı konuşmuş , ama karşılığında halkın önünde, motorcudan bir yumruk yemiştin. Hiç bir tepkide bulunamadın! Sen iyi bir insandın çünkü! Tartışmayı beceremezdin! (İnan bana dostum, ben de böyleyim , hayatta hiç bir zaman gergin tartışmalara katılmayı beceremem!)
Hatta oradaki kalabalık senin "kötü , kavgacı bir insan" olduğunu düşünmüştü! Sonra ... sonra, sen iyi olmaktan vazgeçtin... Senin için bir düşüş başladı. Halbuki sen görme kusurlu insanları bile karşıdan karşıya geçiren, herkese her fırsatta yardım eden bir vatandaştın dostum...
Hepimizi anlattın sen aslında, hepimiz bir düşüş içindeyiz. Ruhumuzu yükseltmeye çalışırken, "kötü insanlar, etiketçi insanlar, niyet ölçen insanlar, ille de bizi bir tarafa yerleştirmek isteyen insanlar" bizi aşağı çekiyorlar...
