500
500.gün... Evet sevgili 500 gün oldu. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha geçen ayrılmıştık ve de ben bisikleti yokuşa sürüyordum, daha geçen ayrılmıştık bir durak önce inip Kız Kulesinin arkasındaki Galata Kulesini izliyordum, daha geçen ayrılmıştık ansızın senden bir mesaj gelmişti bana, daha geçen gün bahçeden odaya çıkıp anlayabilmen
Elveda Değil Veda
sen bana geldikten sonra neler değişti hayatımda biliyor musun;
vişne reçeli kahvaltıda vazgeçilmezim oldu, bitkilerden en çok kaktüsü severdim ama fesleğeni daha çok sevmeye başladım, en sevdiğim burç koç burcu oldu, beyaz ayakkabıyı zaten çok sevdiğimi biliyorsun, uyurken asla çorap giyemem demiştim ama uyurken çorap giymeye bile razı geldim ben
ZAMANA YENİLDİK BİZ
Zaman seninle
Güzelleşti ama
Sende beni
Elinde olmayan
Sebeplerden dolayı
Bırakıp gidiyorsun
Bende istemezdim
Böyle olmasını
*söz verdim'lerin, 'o an için öyle demiştim 'lere.
'seni hep seveceğim' lerin, artık eskisi gibi hissetmiyorum'lara..
'birakmam seni, ben herkes olmayacağım'ların, 'olmuyor inan,
çok uğraştık ama olmuyor lara dönüştüğünü gördüm.
kelimeler meğer ömürlükmüş.
onu da tükettiği diğer her şey gibi, tüketiyormuş insanlar...
meğer sonsuz olan hiçbir şey yokmuş.
kim ne kadar çok kelimeye inanırsa, o kadar çok mutsuz olu-
yormuş...
Sayfa 68 - İnkılap Kitabevi
*söz verdim'lerin, 'o an için öyle demiştim'lere... 'seni hep seveceğim'lerin, 'artık eskisi gibi hissetmiyorum'lara... 'bırakmam seni, ben herkes olmayacağım'ların, 'olmuyor inan, çok uğraştık ama olmuyor'lara dönüştüğünü gördüm. kelimeler meğer ömürlükmüş. onu da tükettiği diğer her şey gibi, tüketiyormuş insanlar... meğer sonsuz olan hiçbir şey yokmuş. kim ne kadar çok kelimeye inanırsa, o kadar çok mutsuz oluyormuş.
Asıl büyük öğretmen hayatın ta kendisidir.
*Her hayat bir sürü günden oluşur, gün be gün. Kendi içimizde yürüyüp giderken hırsızlara, hayaletlere, cavarlara, ihtiyarlara, delikanlılara, karılarımıza, dullara, âşık kardeşlere denk geliriz ama denk geldiğimiz hep kendi kendimizizdir aslında.
James Joyce ile 
Ulysses uzun soluklu bir yolculuk oldu.
Tabii tereddüt ile başladı.
Anlar mıyım,
– Söyleyin, buraya gelmeye nasıl razı oldunuz, diye sordu. Sizi çağırışım, bütün mektubum saçma… Durun, nasıl olup gelmeye razı olduğunuzu tahmin edebilirim ama niçin geldiniz, işte asıl sorun? Sadece korktuğunuz için mi geldiniz?
Katerina Nikolayevna ürkek, dikkatli dikkatli onun yüzüne bakarak:
– Sizi görmek için geldim, dedi.
İkisi de çok
bundan çok sonrası gelecek. gözümü zorlu bir kış gününe açacağım belki. üşüyüp ellerimi ısıtmaya çalışacağım. hatta seveceğim ellerimi, onlar da sadece üşüyecekler. ayaklarım durmayı öğrenmiş olacak. her şey ya da ben daha iyi olacağım demiyorum. ama rol yapmayacağım. üzüldüysem ağlamam gerekecek. yanımda biri olsa da ağlayacağım. sevgi konusunda