I
Evlerin saat beş olma hali
Ben yorgunum anlamaktan
Bir duvar, bir tebeşir gibi yazmaktan yazılmaktan.
Ve akşam
Alanların caddelerin bana biraz fazla geldiği
ya hüseyin.!!!
Yeryüzünün dört bucağında mazlum kanının oluk oluk aktığı bir zamanda Kerbela'yı hatırlamanın vaktidir: Ben Kerbela'yım, Ali'nin gözyaşıyım, etiyim, kanıyım, canıyım. Peygamber'in katında kim Ali'den daha değerli olabilir ki! Ben Ali'nin hüznüyüm, ben Hüseyin'im. Şehitlerin efendisi Hamza'yım ben.
Savaş alanına gönderilen Ali'nin
Oğuz Atay'dan 40 Alıntı | Söylenti Dergi
kaynak: soylentidergi.com/oguz-atay-tehli...
1- “Bu sözleri unutamam artık; bütün geleceğimi kararttın. Oysa, kitaplardan söz ederken sesin ne kadar farklıydı.”
(s.15)
2- “İçimde bir boşluk var; perşembe sabahları, okula gitmek istemediğim sırada duyduğum korkuya benzeyen bir boşluk.”
(s.20)
3- “İşte
Ya siz nasılsınız?" diye sordu anne gücenerek. "Ne demekmiş
- hepiniz böylesiniz? Ben böyle değilim ... Gece gündüz demeden
çalıştım ben, lokomotif ocaklarına konulması için ateşe dayanıklı
tuğla yaptık. Yüzüm zayıfladı, çirkinleştim, herkese yabancıyım,
dilenci gelip sadaka istemez benden. Ben de zorlandım,
çocuklar evde yalnızdı. Bazen eve bir gelirdim ocak yanmıyor, yiyecek
bir şey yok, içerisi karanlık, çocuklar mutsuz, ev işlerini öyle
hemencecik öğrenmediler, Petruşka da küçüktü ... O zamanlar
Semyon Yevseyeviç gelip gitmeye başladı evimize. Gelip çocuklarla
otururdu. Yapayalnız yaşıyor. 'Size misafirliğe gelebilir miyim,
evinizde ısınırım biraz?' diye sordu bana. Bizim ev de soğuk,
odunlarımız nemli, dedim ona, bana dedi ki: 'Önemli değil, benim
bütün ruhum donmuş, hiç değilse sizin çocuklarınızın yanında
oturuveririm, benim için ocağı yakmanıza da gerek yok.' Tamam,
dedim, gelin gidin şimdilik: Siz varken çocuklar da o kadar korkmazlar.
Sonraları ben de alıştım ona, o geldiğinde hepimiz daha
iyi oluyorduk. Ona bakıp seni anımsıyordum, sana sahip olduğumuzu
... Sensizlik o kadar üzücü, o kadar kötüydü ki; bir kişi bari
gelsin diyordum, o zaman o kadar da sıkılmayız, vakit de daha
hızlı geçer. Sen yokken zamanı ne yapacaktık ki ! "
9. BÖLÜM
SONSUZ SABIR
Bir zamanlar cennet meyvesini işitmiş olan bir kadın vardı. Ona tamah etti.
Adına Sabar diyeceğimiz bir dervişe sordu, “Bu meyveyi nasıl bulabilirim ki böylece mevcut bilgiye erebileyim? “Sana verebileceğim en iyi tavsiye benimle çalışman olur,” dedi derviş. “Fakat böyle yapmazsan, kararlı bir şekilde ve bazen yerinde
Bu güzel metaforların şifresini kendi başına çöz; derinlemesine düşün onlar hakkında.
Bu yüzden hikayeler üzerinden konuşuyorum. Onlar üzerinden hiç kimse konuşmamıştı. Niçin ben bu küçük hikayeler üzerinden konuşuyorum? -sadece nasıl düşüneceğine dair sana birkaç ipucu vermek için. Bunlar bu hikayeler üzerine yapılan yorumlar değiller; ben bir
MAHOMET (MUHAMMED (sav))
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi; kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selâmlaşıyordu
La Légende des Siècles (Yüzyılların Efsanesi)