Tura
Asıl iyi ki var olan onlar, kabul et bunu diyor içim. Onlar da olmasa sen ne olursun ki, hiç olursun, hiç kimsesiz bir hiç, onlar iyi ki varlar da sen varsın böylece.
.
kendim için var mıyım yok muyum?
.
Zaten niye umutlanmıştım ki? İnsan hayatının bir yerinde hayatına bir bakar ve anlar, anlamıyorsa aptaldır, ben aptal değilim ama yine de
Eskileri ele alalım, Yunan'ı, Hint'i, benden önceki Müslümanları ele alalım; hepsi de bu dallarda bol bol eser yazmış. Onların dediklerini tekrarlarsam benim çalışmamın bir değeri kalmaz; eğer onlara karşı çıkarsam, ki içimde sürekli böyle bir eğilim var, ardımdan gelecek başkaları da bana karşı çıkacak demektir. Alimlerin yazılarından yarına ne kalacak? Sadece kendilerinden öncekiler hakkında söyledikleri kötü şeyler. Ötekilerin kuramlarında çürüttükleri ne varsa hatırlanacak, ama kendi tasarladıkları da kaçınılmaz bir şekilde onların ardından gelecekler tarafından yok edilecek, gülünç duruma düşürülecek. İlmin kanunu budur; şiirde ise böyle bir kanun yoktur, kendinden önce gelmiş hiçbir şeyi yadsımaz ve ardından gelenler tarafından da yadsınmaz, huzur içinde aşar geçer yüzyılları. Bunun için rubai yazıyorum. Beni ilim âleminde asıl büyüleyen ne, biliyor musun? En yüce şiiri orada bulmam: Matematikte, sayıların o baş döndürücü sarhoşluğunu; astronomide kâinatın muammayı andıran mırıltısını... Ama Allah aşkına bana hakikat lafı etmeyin!
Of be Martin ne yaptılar sana nasıl kıydılar bize be kardeşim...
“Hiç de geç değil,” diye bağırdı Ruth. “Göstereceğim sana. Aşkımın ne kadar büyüdüğünü, benim için sınıfımdan da değerli olduğunu, en önem verdiğim şey olduğunu kanıtlayacağım. Burjuvaların değer verdiği ne varsa reddedeceğim. Artık hayattan korkmuyorum. Annemle babamı terk edeceğim, arkadaşlarımın arasında adımın dillere düşmesine aldırmayacağım.
BIHAYÊ XELIFE HARÛNÊ REŞİD (HALİFE HARUN REŞİT'İN DEĞERİ)
BIHAYÊ XELIFE HARÛNÊ REŞİD
Rojekê xelife Harûn û Behlül bi hev re diçin hemamê. Xelife ji Behlul re (bi henek), bêje min ez bibînim: "Ger ez xulamê te bûma, te dê bihayê min çiqasî daniya?" Behûl bersiv da, got: "Pênc dînar!" Xelife bi hêrs got: "Ma bihayê vê pêşmala li ber min tenê pênc dînar e, lê bihayê min çiqas e?" Behlûl disa bersiv da û got: "Jixwe min jî bihayê pêşmala te got, eger ne ji wê pêşmala te be, tu qîmetek ji te re tuneye!"
Bir gün Halife Harun ve Behlül beraber hamama giderler. Halife Behlül'e şakayla " eğer senin hizmetçin olsaydım değerimi ne kadar biçerdin?" diye sorar. Behlül, beş dinar der. Halife kızgınlıkla üzerimde ki peştemal tek başına 5 dinar eder, benim değerim ne eder? der.
Behlül tekrar cevap verir:
Zaten ben de peştemalının değerini söyledim, peştemalından olmasa senin hiçbir kıymetin yok...
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
Bana yaptığınız her şeyi, beni kötü insanlardan, onların öfke ve nefretinden beni korumanıza kalbimde hak ettiği değeri vermesini biliyorum. Sonsuza dek dua edeceğim Tanrı’ya sizin için ve eğer benim duamın Tanrı için bir değeri varsa ve gökler ona ilgi gösterirse, o zaman siz mutlu olacaksınız.
Sayfa 35 - Can YayınlarıKitabı okudu
