İstanbul Tükenir Mi?
Demek ki şehrin karmaşası, beton yığını, nüfus ve trafiği bu eserlerin üzerine bir perde germiş. Perdenin ardında kalanlar kendi kaderine terkedilmiş...
Unutmayalım, İstanbul'u dünya kenti yapan, finans-sanayi ve ticaret merkezi olmanın önünde onun tarihi-kültürel varlığıdır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Şimdi ne o eski lodoslar var, ne de o eski yalılar ve insanlar. Birer birer göçüp gittiler. İstanbul onlarla güzeldi, Adalar ve hele Burgaz onlarla güzeldi. Şimdi oralarda emlakçılar sizi iskeleden karşılıyorlar. Beton yığını apartmanları gösteriyorlar. Kat kat. duvar duvar, yeşillikten, yaşamaktan yoksun. Ama yaşıyorlar orada da, tıka basa doyuruyorlar karınlarını; aksırıncaya, tıksırıncaya kadar. Uyuyorlar, kalkıyorlar, akşam olunca gene uyuyorlar. Sorsanız «Ne var çevrende, anlatsana» deseniz, bön bön bakarlar ve susarlar.
Sayfa 141Kitabı okudu
Bulgurlu, İstanbul'un Anadolu yakasında Küçük Çamlıca Tepesi'nin (Eski adı Bulgurlu Dağı'dır) Marmara'ya bakan yamaçlarında, İstanbul'un güzelliğini en müstesna biçimde gözler önüne seren bir yerleşim bölgesidir. Şimdi tamamen beton yığını olan bölge, 1950'lere kadar henüz bir köy olup ahşap ve bahçeli evleri, havadar mekânı, abıhayat-misal suları ile lâ-teşbih cennet gibi bir sayfiye yurdu imiş. Yavuz Sultan Selim devrinde burası, Ömer Seyfettin'in İncili Kaftan hikâyesindeki Muhsin Çelebi'nin çiftliği imiş.
Sayfa 43 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Ah İstanbul..
Ama o büyülü şehir yok artık, biliyorum. O şehri gecekondularla, beton yığını dört köşe yapılarla öldürdük. Geçim ekonomisi sanatın ve güzelliğin canına okudu. Göçlerle geldi, yıkımlarla geldi, sırtlardaki yorgan ve yastıklarla geldi çöküş. Ama İstanbul'un mersiyesi henüz yazılmadı. Ahmet Muhip bir ağıt yaktı o kadar. Orhan Veli şimdi yaşasa "İstanbul'u öyle rahat dinleyemezdi." Kazma kürek ve otomobil sesleri dolardı kulaklarına.
Sayfa 240 - Seyfettin Başçılar (d. 1930) - 19 Kasım 1994
Altına hücum gibi, arsaya hücum başladı İstanbul'da. Bir karış arsa için İstanbul'un bu aç gözlü canavarları birbirlerinin gözlerini oyacak, birbirlerinin ırzına geçecekler, birbirlerini boğazlayacaklar, kıtır kıtır kesecekler. Bir avuçluk arsa toprağı için. Gelecek yıl işte burada, şu bakır rengi dikenliğin yerinde için bulanmadan bakamayacağın çirkin beton apartmanlar, villalar yükselecek. Sokaklarında yalnız birbirlerine gösteriş yapmak, yalnız para kazanmak için yaşayan insanlıklarını unutmuş yaratıklar caka satacaklar. Otomobiller yüz elli, iki yüz kilometreye Londra asfaltında insan ezerek buraya girecek...
Belki kuşlar çok derin eski bir içgüdüyle buraya, o zaman kesilmiş olacak olan şu ulu çınarın üstüne, göğüne uğrayacaklar, bir an duraklayıp bir seyler arayacak, bir seyelri anımsamaya çalışacak, beton yığını evlerin üstünde küme küme dolaşacak, konacak yer bulamayıp bir uzak keder gibi başlarını alıp çekip gidecekler.
Sayfa 56Kitabı okudu
