Gül bir güldür, güldür, güldür ifadesini ilk dile getiren kişi bir bitkibilimcidir, zira şair olsaydı, Gül, demekle yetinir, ardından da sessizliğe gömülüp kendi sözü üzerinde kafa patlatmaya koyulurdu.
Sayfa 239Kitabı okudu
Bir zaman bekledim Leylâ dağını
Bir zaman bekledim gül budağını
Bir zaman bekledim yâr otağını
Vâsıl-ı yâr olamadım ne çâre
Andelîbin işi âh u zâr olur
O nasıl güldür ki tezce hâr olur
Bir gönül kul olur gâh hünkâr olur
Ben bu sırra eremedim ne çâre
vâsıl-ı yâr: yâre ulaşan – andelîb: bülbül – âhuzâr: ağlayıp inleme — hâr: diken — hünkâr: hükümdar.Kitabı okudu
"Güle pek benzemiyor Ce'Nedra," dedi Adara.
"Saçma," dedi Ce'Nedra kayıtsız bir tavırla. "Ben Kraliçe değil miyim? Gül diyorsam güldür.
Larry den bir votka daha istedim.
''Kötü haber mi?'' dedi.
''Senin ki kadar kötü değil,'' dedim.
''Ben alıştım ama sen hala alışmamışsın,'' dedi
Alışamadım Larry, ömrümü kötü haberlere alışmak için harcadım ama olmuyor, alışamıyorum.
Bir gül bir güldür bir güldür bir gül.
''Onu çok sevmişler ama yine de kendini öldürmüş,'' dedim.
''Kim?'' dedi.
Şair dedim. ''bir gül bir güldür diyen kadın şair.
Ne çare
Hakîkat şehrinde bir güzel gördüm
Bir göreni göremedim ne çâre
Sevdâ-yı aşkından yanıp kül oldum
Bir bilen yok soramadım ne çâre
Bir zaman bekledim Leylâ dağını
Bir zaman bekledim gül budağını
Bir zaman bekledim yâr otağını