Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
·
Puan vermedi
Lisede bir dönem patlamasıyla sadece merhabalaşacak kadar tanışmıştım. Çünkü herkesin elinde veya dilinde olan ilgimi çekmiyordu, çekmiş olandan bile soğuyordum. Okumak için gözlerin çekilmesini bekleye bekleye yeni kitaplara dalış yaparken kitabı aklımdan çıkarmışım. (:
Ders ayrımı yapmadan her dersi sevdiğim ve baya heyecanlı olduğum 9.
·
Puan vermedi
İlk romanı „Aşkın Hünkarı Hacı Bektaş Veli / Şehdiz“ ile dikkatleri üzerine çeken Avukat Kemel Derin`in Destek Yayınları`ndan çıkan „Anadolu Devriminin Dede Sultan´ı Börklüce Mustafa“ romanını okudum bir solukta. Sonra bir kenara bıraktım. Konuyu az çok vakıf olduğum için romandan bir süre uzaklaşmanın doğru olacağına karar verdim. Roman da olsa
Bernardine Evaristo “Girl, Woman, Other” adlı romanı ile 2019 yılında Margaret Atwood ile birlikte Booker Ödülü’nü kazandı/paylaştı ve bu ödül Evaristo’yu Booker’ı kazanan ilk Siyahi kadın yaptı. Bu girişten sonra gelelim yazarın diğer kitabına: Beyaz Köle.
2008 yılında yayımlanan ve iki yüz seksen sayfadan oluşan “Beyaz Köle (Blonde Roots)”
Elena, kardeşinden aldığı telefona kadar kendini bulunduğu konumda hayal edemezdi. Hayatı boyunca küçüklüğünün travması olan mafyalardan nefret etmişti ayrıca kendine bir söz de vermişti. Organize suçtan uzak duracaktı. Ta ki aldığı bir arama ile Dante Salvatore ile karşılaşmasına kadar.
Dante Salvatore, üç suçtan hüküm giymiş. Cinayet, kara para
Hayalperest misiniz yoksa gerçekçi mi? Hadi hadi itiraf edelim gerçekçi olanlarımızın bile düşleri vardır mutlaka. Bazen kendimize bile itiraf edemediğimiz hayaller kurarız çünkü. Bazı hayallerimizin peşinden ısrarla gideriz ta ki ona ulaşana kadar ama bazı hayallerimizin de zaten baştan bellidir hayal olarak kalacakları. Şimdi size çok ilginç bir
YOLCU
ÖZLEM BELEN
Hayat bir YOL ise bizler de bu yolda birer “YOLCU” yuz.
“YOL” umuzun kesiştiği kişilerin ve yaşadığımız olayların hiçbirinin tesadüf olmadığı gibi, senin de bu satırları okuman asla bir tesadüf değil. Şu an bu kitabı fark etmiş ve bu satırları okuyan “YOLCU’’ için büyük değişimin zamanı gelmiştir.
Aynı döngüleri yaşıyor,
·
Puan vermedi
"Karanlık, içinde insanı yakalayıp sessizce yiyen canavarların olduğu, kapıları ve pencereleri olmayan bir odadır. Ama ben sadece kendi karanlığımdan, yani gözlerimin içindeki karanlıktan korkuyorum."
Geçtiğimiz hafta aldığım bu kitabı o kadar uzun zamandır okumak istiyordum ki elime geçtiği anda daha sıcağı soğumadan elime aldım ve üç
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Buda’yı Ararken Rumi’yi Buldum / Bilge Uzun
Buda’yı Ararken, Ders 5: Nereye gidersen git bulacağın yine kendin olur. Yine anılar, yine yaşantılar, yine acılar. Kendinden kaçarken karşılaştığın hep sen olursun.
Buda’yı Ararken, Ders 11: Mühim olan varış değil, gidiştir. Mühim olan yolda olmaktır, nereye varacağın değil. Mühim olan yolun anbean
Büyülü Gerçekçilik, Korku, Masal
Öncelikle kapağa, baskıya bayıldım Cyberpunk havası olan bir kapak. Aslında öykü kitapları okumayı sevmem ama bu başka. Her akşam bir öykü okumak için yola çıkarak elimden bırakamadım. Seveceğimi düşünüyordum ama bu kadar beklemiyordum. Genel olarak kitap anlatım açısından çok katmanlı 10 öyküden oluşan bir kitap. Anlatım çok akıcı sade duru
Her ne olursa olsun benim için değerli bir seriydi ve sonunda sona geldik. Bu kitabı da heyecanla ve aynı duygusallıkla okudum. Bu sefer yan karakterlerin duyguları da ön plandaydı. Bütün karakterleri harmanlama işini yazar harika yapıyor bunu kabul etmek gerekiyor. Sadece karakterler çok fazla melankolik ve toksik bunu da kabul edelim önce jdjdj Son kitap biraz daha mutlu olalım gülelim eğlenelim ama son sayfaya kadar hâlâ o dram devam etti. Boğdu artık beni. Sürekli eskiye gidip gelmeler, uzun uzun betimlemeler... Uzun tutmaya da gerek yoktu bu kadar olayları çözüp (olayı nasıl çözdük o da oldu bittiye geldi) artık mutlu bir şeyler okuyabilirdik iki karakterin melankolisini okumak yerine. Ha hiç güzel şeyler okumadik mı okuduk. İkiz bebeklerimiz oldu bizim. İs ve Korhan'ın anne ve baba olacağını asla tahmin etmezdim hiç böyle hayal etmemiştim. Ama oldular çok da güzel oldular. Bir seriye de böylelikle kapattık.Bu serinin yeri bende çok ayrı olacak.
Okuduğum ilk Dag Solstad kitabıydı, Bjorn Hansen üçlemesinin ilk kitabı. Diğerleri "17.Roman" ve "Bjorn Hansen'e dair son anlatı" Kitabın içeriğine değinmeden söylemek isterim ki kitabın tanıtımında sıklıkla kullanılan "Büyük Ret"in olayla çok da ilgisinin olmaması. Büyük Ret olmasa da bu kitap yazılabilirdi, hatta daha iyi bile olabilirdi, bilemiyorum yazar daha fazla ilgi çeksin diye veya devamına açık kapı olsun diye böyle bir fikir ortaya atmış olabilir... Kitabı bu fikir için veya polisiye bir hikayeymiş gibi okumak amacında olan okurlar için hayal kırıklığı olabilir... Benim için çok tatmin edici bir okumaydı, rahatlıkla bölümlere ayrılacak bir okumaydı ama yazar bölümlere ayırmadan düz bir şekilde yazmayı tercih etmiş, bunu da not edelim.
Bebe, babuş, dürzü... vay anasını, üçün biri(ni göstermek)... "o bir şeftali olsaydı, sen de patlıcan onu patlatmaya", "tam deliği tutturmuşsundur", "sen zaten bir asılmaya bir takılmaya"... Bunlar, asıl dilinden okuyana kadar sorgulamaya devam edeceğim, en hafif tabirle "dandik" çeviri seçimleri.
Hanım, bey/hanımım, beyim; Cupid Aleyhisselam, Rab, Allah; müminlerin duaları; hünkâr(ım); kabristan; abâd olmak, menfur, menhus, encam, cemal, hasım, hısım; valla; can Juliet/can Mercutio... Yine en hafif tabirle "ucuz" bir "yabancıyı tanıdık kılma" çabası. Bu saygısızlık hiçbir esere yapılmamalı. Şayet dünyanın kendi memleket ve kültüründen ibaret olduğuna inanan bilgisiz kuşaklar yetiştirmek hedeflenmiyorsa. Her eseri yazıldığı kültür çerçevesinde çevirmeye dikkat edelim ki "eviri" değil "çeviri" yapmış olalım.
Hepsinden geçtim de bir Shakespeare oyununda Neşet Ertaş'ın bir parçasına referans verileceği kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Ama Ferit Bey bunu da yapmış. Juliet'in öldüğü yanılgısına kapıldıkları sahnede çalgıcıları Gönül Dağı'nı çalmaya ikna edemeyen Peter, "Akar can özümde sel gizli gizli" diye dile geliyor. Yani oku da inanma.
Hayal gücü bu kadar geniş olan biri çevirmenliği bırakıp fantastik kurgu yazmayı deneyebilir bence. Böylece çeviri alanı emin ellere kalmış, okurlar da berbat çevirilere maruz kalma korkusundan bir nebze olsun kurtulmuş olur.
Not: Bari yazarın metin içinde atıfta bulunduğu mitolojik kişiler kimdir, nedir, necidir, aşağı not düşseydin be abicim. Anca eğlenmişsin, bilgilendirme sıfır.
" Dünya bizim olmaktan çıkmışsa 150 yıl daha fazla yaşamak ne işe yarar? "
Hayal edelim : Efsaneye göre uygarlıkların yıkılacağını anlayan ve ideallerinin peşinden giden bir avuç insandır Empedokles'in Dostları... Antioche adı verilen ve Antalya, Mesih'in Takipçisi, Fransa'nın batısında küçücük bir ada anlamlarına gelen yere şahıslarına münhasır bir gemiyle çıkıverirler. Amaçları dünya üzerinde güç kurmuş devletlerin savaşmalarını önlemektir. Tabi savaş nükleer boyutta olacaktır.
Adada hepitopu iki kişi yaşamaktadır. Yazarın kendi deyimiyle ada " her şeyden uzakta, minnacık ve bakir bir kara parçasıdır." Ana karakterimiz Alec -esas adam- ve Eve -esas kadın - arasında bir aşk da önlenemez elbette.
Tıpkı Nuh'un Gemisi gibi bir gemiyle gelip hastalara şifa olurlar hatta ölmüş insanları hayata döndürürler. Buraya kadar her şeyi yazar "evrim" le açıklar. Kitapta bir mucize gibi karşılanan olaylar ilerleyen bilimle açıklanır. Bir okuyucu gözünden yine de aklımdaki soru işaretlerine tam cevap bulamıyorum ne yazık ki ...
" Geldiler, üstünlük kurdular, dünyada hem kaygı hem de umut rüzgarları estirdiler, sonra da gittiler."
Kitabın sonunu tabi ki anlatmıcam fakat verilmek istenen ana fikir gayet açık ve net.
Azra Kohen kitaplarını anımsatan bi havası vardı. Tam olarak bilim kurgu sayılmasa da fantastik sevenler için tavsiye ederim.
Bir dönem öncelikle dizisiyle kasıp kavurmuş, sonrasında da insanların ilgisinin kitabına doğru yöneldiği serimiz Taht Oyunları. Herkesin aklında "You know nothing Jon Snow." ve "Winter is coming." nidalarıyla yer edinen ve hala en çok izlenen diziler kapsamında yerini koruyan başarılı bir yapım. İlk defa bir eserde ana karakterlerin çatır çutur, hiç acınmadan öldürüldüğüyle karşılaştığım için beni şaşırtan bir roman olmuştu. Hıh bu sefer seni kral seçtim, artık sana tutunuyorum dediğim kim varsa elimde kalmıştı. Halbuki iyiler ve güçlüler ölmezdi, önceden okuduğumuz masallar bize hep bunu aşılamamış mıydı? Şimdi gel de koca kadınken bunu kabullen. Zaten beyaz atlı prensler de yalanmış, size her okunana inanmamak gerekiyormuş. Game of Thrones'dan buralara nasıl geldim bilmiyorum ama içeriğine döndüğümüzde kimi görüşlere ters gelecek bazı anlatılar da mevcut ama sen seversin sevmezsin yine de Game of Thrones kendi çapında bir kültürdür. Velhasılıkelam sizi elinizden tutup heyecanlı bir anlatı içerisinde sürükleyecek, ejderyalı, ateşli alevli bir macera içinde kavuracak, eksantrik bir roman arıyorsanız seveceğinizden şüphem yok. Ancak kabul edelim ki dizisi kitaplarının daha çok önüne geçmiş bir seri olarak izlemenizi de mutlaka tavsiye ederim. Sadece son sezonu hayal kırıklığı olmakla birlikte yine de efsane bir dizidir.
