Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi nerdesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletİyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini ...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını, kanunlara saygı göstermesini, insanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun. Ya o? Ya o? İsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan.
İşte yaşamak maceramız bu...
Ümit Yaşar Oğuzcan - Sahibini Arayan Mektuplar
(Beşinci Mektup)
Sayfa 15Kitabı okudu
Ay Işığında Hikâyeler
🎑 Yapay zeka ile yaptığım Ay Işığında Hikâyeler görselleri. 🎑
Betül Fırat
Ay Işığında Hikayeler
🧿🎊🖋️📚💜 Yazar ve Şair Betül FIRAT’ın 8. Kitabı "Ay Işığında Hikâyeler" sizlerle...
✍️ İÇİNDEKİLER ✍️
Ölüme mühürlenmek buna derler
“Berberde işi bitenin eline üzerinde bir numara yazılı bir kâğıt veriyorlardı. Sonra bu numarayla dövmeciye gidiliyordu. Hans'ın numarası, 150.822'ydi.
İğne koluna girerken sadece alaycı bir şekilde gülmüştü. Artık Dr. van Dam değil, "Häftling* 150.822"ydi. Ama bir kere Dr. Van Dam olmuştu ya, şimdi ne olduğu umurunda değildi…”
Sayfa 27 - *Häftling (Almanca) = mahkum, demektir.Kitabı okudu
