"Bir adım, bir nefes, bir göz yaşı kadar yakın. Ama bir kalp atışı kadar uzak. Bir adımda hemen yanımda, bir kalp atışında en uzağım..."
Julia'yı almaya, dokunmaya, içinde olmaya can atıyordu. Yüksek gerilimli elektrik hattı gibiydi; gerilmiş. Ama elleri kalçasında sabırla bekledi, topuk- larının sert ahşap zeminde çıkardığı seslerle ona doğru geri dönen Julia'nın rolünü oynamasına izin verdi.
Ona ulaştığı zaman, Julia ellerini onun bacaklarına koydu ve dansederken
Sayfa 175
Herkese merhabaaa! :)
Bugün size favorilerim arasına girmeyi başaran 
Hiçbir Dünyanın Kızı kitabından söz etmek istiyorum.
Daha küçük bir çocukken topraklarından koparılıp köle olarak satılan Tisaanah, zekâsı ve sihriyle hayatta kalmayı başarmıştır. Sonunda özgürlüğü için verdiği zorlu mücadeleyi kazandığında ise ardında bıraktığı en yakın arkadaşını ve
Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer?
Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın
Taze tomurcukları sert rüzgarlar örseler,
Kısacıktır süresi yeryüzünde bir yazın:
Işıldar göğün gözü yakacak kadar sıcak,
Ve sık sık kararırdı yalnız düşer yüzünden;
Her güzel, güzellikten er geç yoksun kalacak
Kader ya da varlığın bozulması yüzünden;
Ama hiç solmayacak sendeki ölümsüz yaz,
Güzelliğin yitmez ki, asla olmaz ki hurda;
Gölgesindesin diye ecel caka satamaz
Sen çağları aşarken bu ölmez satırlarda
İnsanlar nefes alsın, gözler görsün, elverir,
Yaşadıkça şiirim, sana hayat verir.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Serilda'nın yüzü sevinçle parladı ve koşmaya başladı.
Baba!" diye bağırdı, duyabileceği kadar yakın olabileceğini düşününce. Bir dakika sonra, evin kapısı hızla açıldı ve karşına çılgına dönmüş babası cıktı. Kızını görünce, rahatlamanın etkisiyle derin bir nefes verdi. Serilda babasının kollarına koştu.
"Geri döndün." diye haykırdı saçlarının arasından. "Geri geldin." Serilda gülümsedi, onu görebilmek için geri çekildi. "Bundan şüphen varmış gibi konuşuyorsun."
"Vardı" dedi candan ama yorgun bir kahkahayla. "Düşünmek istemedim, ama... Ama ben... Sesi hissettikleriyle çatallaştı. "Şey. Ne düşündüğümü biliyorsun. Erlking tarafından çağırılınca..."
"Ah, baba." Yanağından öptü. "Erlking sadece küçük çocukları bırakmıyor. Benim gibi bir kız kurusundan ne istemiş olabilir ki?"
Babası bir adım geri çekildi, yüzü biri deri bir kemik kalmışı ve Serilda'nın neşeli hali kısa sürdü. Babası ciddiydi. Gerçekten de dehşete düşmüştü. Serilda da öyleydi. Gece bir daha babasını hiç göremeyeceğinden emin olduğu anlar olmuştu.
Kendime Notlar-2
—Normal Olmak Varken Neden Mutlu Olasın?—
“Siyaset, egemenler için genellikle estetik bir meseledir: Bir tür kendini keşfetme yöntemi, bir tür dünyayı algılama, kişiliğini inşa etme biçimidir. Bizler içinse ölmek ya da yaşamak anlamına gelir.”
(s.48)
Bu kitabı daha doğrusu yazar 
Édouard Louis ‘i queer edebiyat eserlerini tanıtan bir yazıda görmüştüm. Yazarın otobiyografik özellikler
İnceliklerin şairinden... "Üç gün akıllıysam beş gün deliyim."
Bazı şairler vardır, kalemlerine öyle tutulursun ki senin için bir yaşam tarzı haline gelir dönüp dönüp onu okumak. Sanki hiç bitmeyeceği düşünülen sevdalar gibi bitmeyeceğini düşünürsün ondan okuyacağın dizelerin.
Geçtiğimiz günlerde kitap alışverişine çıkmıştım. Gözüm hemen şiir bölümüne gitti. Ve Tabii Şükrü Erbaş'lara. 
Bütün Şiirleri 4...
Babamın Aşamadığı Kalın Demirleri
Sabah kalktığımda bütün bedenimde derin bir uyuşukluk hissediyor, büsbütün tüm benliğimi saran bir acıyla baş etmeye çalışıyordum sanki. Öyle ki yataktan kalkmak ve kalkmamak arasında düşünürken içeriye birdenbire babam geldi.
"Hadi uykucu uyan, gün doğdu. Bugün doktorun seni ziyarete gelecek" diyerek benimle şakalaştı. Ardından daha o