Yokladım kalbimde ne var ne yokmuş
Anladım yâr yokmuş senin dışında
Gördüm ki içimde sevdan ne çokmuş
Her şeyden vazgeçtim senin dışında
Yokluğun içimi sardı ürperdim
Bir tek gülüşüne bin kez can verdim
Senle var olmaktır benim tek derdim
Her şeyden vazgeçtim senin dışında
“Aşk bizi hep köleleştirmiştir.”
- “..özgür olmak için çok fazla şeyden vazgeçtim ve şimdi özgürlüğümden vazgeçip, Clara Maria’ya teslim oluyorum. Onu düşünürken, diğer daha yüce düşüncelere kendimi veremiyorum. Kendi kendimin efendisi değil tutkularımın kölesi olduğum çok açık. Aklım bana daha iyi olanı gösterse de, daha kötü olan şeyi takip etmek zorunda kalıyorum. ”
+ “Bu çok eski bir hikâye, Bento. Aşk bizi hep köleleştirmiştir. Kendini nasıl özgürleştireceksin?"
- “Ancak duyusal hazlar, servet ve şöhretle bütün bağlarımı koparırsam özgür olabilirim. Eğer aklıma kulak vermezsem, tutkunun kölesi olmaya devam edeceğim. ”
+“Fakat Bento, aklın tutkuyla baş edemeyeceğini biliyoruz. "
- “Evet. Bir duyguyu ancak daha güçlü bir duygu fethedebilir. Önümdeki görev çok açık: aklımı tutkuya dönüştürmeyi öğrenmeliyim. ”
...bir gün belki bir saat bile sürse beni yanına çağırırdın.O bir saatin ihtimali için her şeyden vazgeçtim,yalnızca ilk çağırışında özgür olabilmek için.
Neden bu kadar duygusal bu kitap...
Seni tanıdığımdan bu yana, benim için her şey değişti. Beş ay önce istediklerim, şu anda istediklerimden çok farklı. Bir insan bedeni istiyor muydum? Evet, hem de çok. Bu, şu an önceliğim mi? Hayır." Bana ciddi gözlerle baktı. "İstediğim bir şeyden, ihtiyaç duyduğum bir şey için vazgeçtim. Sana ihtiyacım var, Melek. Hiçbir zaman bilemeyeceğin kadar. Artık ölümsüzsün. Ben de öyle. Bu da bir şeydir."
Sayfa 407 - PatchKitabı okudu
Hiçbir zaman hiçbir şeyden tam olarak emin olmadım. Ne aşkımdan, ne savaşımdan. Ne senden ne de kendimden. Öyle bir yerde yaşıyoruz ki; emin olamıyor insan. Bazen beni çok sevdiğini düşündüm, bazen aptalca geldi bu düşünceler ve vazgeçtim her şeyden. İnsan kendi sevgisinden bile emin değilken başkasından nasıl emin olabilir ki?
Sayfa 224Kitabı okudu
Ben her şeyden ne zaman vazgeçtim? Bir yerlerden döndüm sanki ve kimseleri bulamadım. Gidip gidip geri dönüyorum, kimse olmuyor.
Sayfa 242Kitabı okudu
“İnsan olmaktan vazgeçmiştim," dedi. "Amacım kendi hayatımı çevremden ayrı tutmak, hiçbir şeyin bana acı çektiremeyeceği bir evrende yaşamaktı. Bağlı olduğum, önem verdiğim her şeyden birer birer vazgeçtim. Sınırsız bir kayıtsızlığa kavuşmak istiyordum; beni her türlü saldırıdan koruyacak yüce bir kayıtsızlığa.”
Ben her şeyden ne zaman vazgeçtim? Bir yerlerden döndüm sanki ve kimseleri bulamadım.
Sayfa 242Kitabı okudu
Amacım kendi hayatımı çevremden ayrı tutmak, hiçbir şeyin bana acı çektiremeyeceği bir evrende yaşamaktı. Bağlı olduğum, önem verdiğim her şeyden birer birer vazgeçtim. Sınırsız bir kayıtsızlığa kavuşmak istiyordum; beni her türlü saldırıdan koruyacak yüce bir kayıtsızlığa. Sana veda ettim, ...
"Ben yazarak vazgeçtim her şeyden, bir yazmaktan vazgeçemedim.."
“Her şeyden vazgeçtim. Ne adım, ne yerim yurdum, ne de vatanım var, hiçbir şeyim yok. Tanrı’nın bir kuluyum.”
Sayfa 570 - KoridorKitabı okudu
istediğim bir şeyden, ihtiyaç duyduğum bir şey için vazgeçtim. sana ihtiyacım var, melek.
Sayfa 407Kitabı okudu