Kıssadan Hisse
Bilimsel tevazu, takdir edilecek bir şey olmakla birlikte, hastalığa sebep sonuç modeliyle yaklaşmak kendi başına bir yanılgıya yol açmaktadır. Sağlığın hastalığa dönüşme yollarını veya
hastalığın nasıl yeniden sağlığa dönüştüğünü tanımlayamamaktadır. Sufi geleneğinde on ikinci yüzyıldan Nasrettin Hoca'nın
şu ünlü hikayesi anlatılır: Hoca bir sokak lambasının altında ellerinin üzerine çömelmiş bir halde bir şeyler aramaktadır. "Ne arıyorsun Hoca?" diye sorar komşuları. "Anahtarımı arıyorum,"
diye cevap verir Hoca. Komşular da bu arayışa katılırlar, lambanın etrafındaki her yer dikkatlice karış karış aranır. Anahtarı kimse bulamaz. "Baksana Nasreddin Hoca," der sonunda biri,
"tam olarak nerede kaybettin anahtarı?" "Evde." "Peki o zaman
neden dışarda arıyorsun?" "Çünkü burada, ışığın altında daha
iyi görüyorum." Mikroplar ve genler gibi ayrık sebepleri araştırmak daha kolay (ve mali açıdan daha karlı) olabilir, fakat daha geniş bir bakış açısından bakmadığımız sürece hastalıkların etiyolojisi hep bilinmez kalacaktır. Dışarıda, ışığın altında yapılan
bir arama bize sağlığın anahtarını vermez; karanlık ve bulanık
bir yer olan içimize bakmamız gerekmektedir.
Sayfa 318
Sufi ile Dilenci Hikayesi / Ufkunuzu Genişleten Hikaye
Bir gün bir dilenci Sufi görmeye gittiği bir dervişi, ipleri altın kazıklara bağlanmış çok güzel bir çadırın içinde, kadife minderlerde otururken bulur.
Bunu gören dilenci haykırır:"Bu da ne böyle! Saygıdeğer Derviş, sizin ruhaniliğiniz ve bağlardan arınmışlığınız hakkında o kadar çok şey duydum ki, etrafınızı saran tüm bu gereksiz gösterişten tamamıyla hayal kırıklığına uğramış durumdayım."
Derviş güler ve yanıt verir: "Tüm bunları arkamda bırakıp seninle gelmeye hazırım."
Bunu söyler söylemez yerinden kalkar ve sandaletlerini bile giymesine fırsat vermediği dilenciyle birlikte çadırdan ayrılır!
Kısa bir süre sonra dilenciyi sıkıntılı bir hal alır.
"Dilenci kesemi sizin çadırınızda unuttum," der.
"O olmadan ne yapacağım? Ben onu alıp gelinceye kadar lütfen siz burada bekleyin."
Sufi güler.
"Arkadaşım," der, "çadırımın altın kazıkları kalbime değil dünyaya saplı ama senin dilenci kesen hâlâ seni kovalıyor!"
Bu dünyada olmak bağlılık demek değildir.
Dünyanın zihninde var olması bağlılıktır ve ne zaman ki dünya zihninde yok olur, bu bağlılıktan arınmaktır.
Sayfa 85 - Omega Yayınları,Kitabı okudu
Yola koyulmak hayatının anlam bulmasıdır
Sufi psikologlara göre bütün psikolojik mutsuzlukların kökeni ontolojik kaymalardır. O’nu aramak gerekir, hatta tasavvufa göre önemli olan arayarak yol üzerinde olmaktır. Varırsın varamazsın, bulursun bulamazsın bu o kadar önemli değildir. Örnek olarak karıncanın hac hikâyesi verilebilir: Karıncaya sorarlar: “Nereye gidiyorsun?” Der ki: “Hacca.” “Varamazsın ki..” diye gülerler. O ise aldırmaz. “Olsun yoldayım ya...” der. Belki yolda sadece bir yıl, belki otuz yıl, belki de bir ömür geçireceksin. Önemli olan kendine hedef belirleyip yola koyulmaktır. Yola koyulmak hayatının anlam bulmasıdır
Sayfa 306 - Sûfi KitapKitabı okudu
‘İyi bir adamla ilgili eski bir sufi hikayesi hatırlıyorum. Adam iyilikler yapmayı ve hiçbirinin farkında olmamayı dilemiş. Tanrı bu dileğini kabul etmiş. Sonra bunun çok iyi bir fikir olduğuna karar verip bu yeteneği insanların tümüne bahşetmiş.
Ve bugüne kadar öyle olagelmiş.’
Sayfa 218Kitabı okudu
