Karanlıkta
Beş yüz borazan birden çalıyor Bin davul birden vuruyor başımda Gök gürültüleri Çekiç sesleri, makine sesleri Dağlardan kopan kocaman çığlar Taşlar Kayalar Ey üstüme üstüme gelen deniz
Bir yalnızlık marşıdır çalınıyor uzakta Gün ışığı arkamızda kaldı bak Tanyerinde unuttuk gözlerimizi Gel artık Hayata yeniden başlayalım Gel artık Bu mavilerde kimseler görmez bizi
Sayfa 18 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Ümit, etrafımdaki gün ışığı gibi sanki içimde parlıyordu...
Şimdi bir derin mavide akşam oluyor Gök mavi deniz mavi Mor dallar yeşil ağaçlar mavi Bozuk düzen mavi gecelerden sesleniyorum sana Ne opera aryaları Ne beşinci senfonisi Beethoven'ın Bir yalnızlık marşıdır çalıyor uzakta Gün ışığı arkamızda kaldı bak Tanyerinde unuttuk gözlerimizi Gel artık Hayata yeniden başlayalım Gel artık Bu mavilerde kimseler görmez bizi
"Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var, bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz."
Sayfa 124 - Everest Yayınları 11. BasımKitabı okudu
İnsanın içini açacak bir haber, bir ümit ışığı… Harbin biteceği ümidi, barış ümidi…
Sayfa 87 - papirüsKitabı okuyor
Reklam
Her şey aynıydı. Bazen bir ümit ışığı parlıyor, bazen umutsuzluk denizi kabarıyordu, ama hepsi aynıydı. Gene hep bu ağrı, bu iç sıkıntısı...
Güneş Işıkları
Karanlık mahzenlere girmekten korktum mu orada bir falcı olup yanlış yapmaktan çok nadir pigmentleri buldum sen kayıp bir el feneri yok beni tanıyan hiç gözlerine renk çemberlerinden renk porselen koleksiyonlarından ışıklı parçalar seçmiştim bir şeyler bulmanın imkansız olduğu yerlerde küçücük mandalinalar ve uçuç böcekleri seçmiştim buzdan
Şimdi bir derin mavide akşam oluyor Gök mavi deniz mavi Mor dağlar yeşil ağaçlar mavi Bozuk düzen mavi gecelerden sesleniyorum sana Ne opera aryaları Ne beşinci senfonisi Beethoven' ın Bir yalnızlık marşıdır çalınıyor uzakta Gün ışığı arkamızda kaldı bak Tanyerinde unuttuk gözlerimizi Gel artık Hayata yeniden başlayalım Gel artık Bu mavilerde kimseler görmez bizi
Gençler geleceğe baktıklarında bir ışık görmek istiyorlar, bir iş bulabileceklerine, kendi hayatlarını yazabileceklerine, sevip sevilebileceklerine dair bir ümit ışığı. Oysa hayat onlar için her geçen gün daha fazla zorlaşıyor.
1.000 öğeden 971 ile 980 arasındakiler gösteriliyor.