Ben ki utanırım alnımdan
Baharsız bir kişilik taşırım
Utanırım gonca gülden, al karanfilden
Topraksız bir baş taşırım
Utanırım sesimden
Utanırım suskunluğumdan, gülüşümden
Ne zaman konuşsam
Bir anlam taşısın isterim
Nefesimi kesen yorgunluklarım ve geriye şöyle bir baktığımda affı mümkün olmayan kırgınlıklarım var. Yalnızım desem inandıklarıma, yalnız değilim desem yaşadıklarıma ters düşerim. Mutsuzum desem şükrüm incinir, mutluyum desem yüreğim. Tarifi mümkün olmayan haller içerisindeyim. Ve herkesten önce Sana güvenmekteyim. Bana aydınlık yollar ve hayırlı sonlar nasip et Allah'ım...
Kalbimizde boğucu bir kalabalık.
Aklımızda umutsuz sözlerin acısı
Baktığımız kadar bir sokak dışarıda.
Bir soğuk, bir üzgün, bir yalnız resim.
Kapanır durur üstümüze bütün uzaklar.
İnsanın aynı şeylere güldüğü, güzel sıfatıyla aynı şeyleri nitelediği biriyle karşılaşması çok ender olur. Bu, insanın başına hayatta yalnızca bir kez gelir.
Sayfa 60 - ykyKitabı okuyor
Nemrud'u mağlub eden ve Hazret-i Musa (A.S.) onların tacizlerine karşı müştekiyane "Yâ Rab! Bu muacciz mahlukları ne için bu kadar çoğaltmışsın?" deyince, ilhamen cevab gelmiş ki:
"Sen bir defa sineklere itiraz ettin. Bu sinekler çok defa sual ediyorlar ki: "Yâ Rab! Bu kocakafalı beşer seni yalnız bir lisan ile zikrediyor. Bazı da gaflet ediyor. Eğer yalnız kafasından bizleri halketseydin, binler lisan ile sana zikredecek bizim gibi mahluklar olurlardı."
Sayfa 7
Açlığı yalnız kendi midesinde değil, çocuklarının karınlarında da hissedebilen bir insanı nasıl korkutabilirsin? Korkutamazsın.. her korkunun ötesindeki korkuları tanımıştır o adam artık.
Sayfa 291Kitabı okuyor
Sevgilinin bizi dıştan da görülebilen değerli niteliklerimiz için sevmesini değil, varlığımızın özünü, başarılarımızı hesaba katmadan sevmesinin özlemini çekeriz, bir açıdan anne baba ile çocuğu arasında varolduğu söylenen koşulsuz sevgiyi yinelemesini isteriz. İnsanın gerçek benliği kim olmak istediğini özgürce seçebilen benliğidir, alnımızda bir leke belirse, yıllar bizi çökertse ya da ekonomik kriz iflas ettirse bile yalnızca benliğimizin yüzeyini çökerten bu kazalar için hoşgörülmeliyiz. Güzel de olsak zengin de olsak, yalnız bu nedenlerle sevilmeyi istemeyiz çünkü bunlar geçici olabilir, sevgiyi de geçici kılabilir. Bana yüzüm yerine beynimle ilgili iltifatta bulunmanı yeğlerim, ama ille de yüzümle ilgili bir iltifatta bulunacaksan o zaman (motor ve kas güdümlü) gülüşümle ilgili bir yorum yap, (statik ve dokusal temelli) burnumla değil. Her şeyimi yitirsem de sevilmek, arzum budur: "Ben"den başka bir şey kalmasın geriye, ki bu gizemli "ben" benliğin en zayıf, en kırılgan noktasıdır. Yanında zayıf davranabileceğim kadar seviyor musun beni? Herkes gücü sever, ama Sen beni zaaflarımla seviyor musun? Asıl sınav budur. Yitirebileceğim her şeyden arınmış olsam, yalnızca ömür boyu sahip olacağım şeyler için sever misin beni?
Demek, îman bir mânevî Tûbâ-i Cennet çekirdeğini taşıyor. Küfür ise, manevî bir Zakkum-u Cehennem tohumunu saklıyor.
Demek, selâmet ve emniyet, yalnız İslâmiyet'te ve îmândadır. Öyle ise, biz dâima:
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلٰى د۪ينِ اْلاِسْلاَمِ وَ كَمَالِ اْلا۪يمَانِ
demeliyiz...
