bir deniz kıyısında otur
gemiler sensiz gitsin bırak
Oysaki ondan sana hayır gelmez bırak gitsin diyenlere inat sevmiştim seni
* "Hayat hikâyemde önemli bir şey yok, başımdan ilginç olaylar geçmedi. Ne yüksek bir mevki sahibiyim, ne de sağlam bir diplomam var. Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım, başarısızlıklar her yerde buldu beni. Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı... Bırak gitsin, yaramaz! Çevrem böyle görüyordu beni, haklıydılar belki de."
Bugünkü İran'ın en büyük yazarı, ölümünden birkaç yıl önce böyle demişti. 9 Nisan 1951'de Paris'de canına kıyarken, çok dar bir tanıdıklar çevresinde biliniyor, beğeniliyordu.
* Sâdık Hidâyet'in yakın dostlarından Bozorg Alevî bir "Sonsöz" yazmış. Yazarımızın hayatına ve eserine ışık tutması bakımından gerekli görülmüştür.
Sayfa 139 - YKY Yayınları
Yağmur yağar, ıslanırsın vay aman
Güneş doğar, kaybolursun vay aman
Ay ışığı, der durursun, vay aman
Yakamozsun sen
Bırak ay gitsin sen kal bu gece, vay aman
Umudumsun sen
Nazlıcan Kübra
Yakamoz ( Ahmet Kaya )
youtube.com/watch?v=k3-rSEu...
"Hayat kendi yolunu bulur ve her şey olacağına varır. Sadece yaşa ve bırak olsun gitsin."
Elhamdülillah..
.. akışına bırak gitsin.
Göreceksin ki,
Ya dua ile oluyor, ya zamanla son buluyor.
Hayırlısı ne ise o oluyor..
O ZAMAN GÜNAAYDİİİNNNNN
🌄
youtu.be/U9Z8FJlT78g?si=... canım ders almadık mi???
Sen çare arıyorken o bahane arıyorsa bırak gitsin.
Özdemir Asaf
Rahatla. Toparlan. Zihnindeki bütün düşünceleri kov gitsin. Seni çevreleyen dünya bırak belirsizlik içinde yok oluversin.
Sayfa 19
"Kalmak isterse ağırla, gitmek isterse bırak gitsin."
Sayfa 255Kitabı okudu
Onu, sevebileceğinin en yücesiyle sevdin. Titreme daha fazla kalbim.
Bağışla kendini artık onu da
Bırak gitsin.
Bırak gitsin.
O senin ezel gününden kaderin
Sen onu nasılsa bin kere daha
Seveceksin.
Yüreğin mi daralıyor, yıldız ışığında
Bırak anılar gitsin biraz daha geri
Sayfa 51Kitabı okudu
"Derdim! Yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
Akşam olsa diyordun, işte oldu akşam;
Siyah örtülere sardı şehri karanlık;
Kimine huzur iner gökten, kimine gam.
Bırak, şehrin iğrenç kalabalığı gitsin,
Yesin kamçısını hazzın sefil cümbüşte.
Toplasın acı meyvesini nedametin
Sen gel derdim! Ver elini bana, gel şöyle."