birdamlamavi
@birdamlamavi
“Kışın ortasında içimde yenilmez bir yaz buldum.”
22 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Yaşamın elverişsiz ve zayıf olan her şeyi yok ettiğini öğrenmemiş miydi? Yaşam ona da eşit davranır ve onu sakınmazdı.
Kaçmak, buradan binlerce, on binlerce mil öteye kaçmak istiyorum, diye sıkıntıyla geçirdi içinden. Ya da uyumak. Ya da onlar gibi şen olabilmek.
...ama aslında kötülüklere sebep olanlar ölüler değil, hayatta kalanlardı.
Okur Takip Önerileri
Bana anlatılanlar şunlar:
"Zaman alıyor. İyileşmek, unutmak zaman alıyor."
Bense şöyle diyorum onlara:
Bu iyileşme kayıtsızlık ve unutkanlıkta yatmaz. Onun yattığı yer senin hatıralarındır. Denizin tenindeki kokusudur; kumda bıraktığın küçük, kusursuz ayak izlerindir. Sona eriş diye bir şeyin olmadığının anımsanmasındadır.
Ve sen burada, şimdi ve her zaman, denizin yanı başında yatarsın. Aç gözlerini. Dokun bana. Güneş parmaklarının ucunda. İşte iyileştim. İyileştim.
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 177Kitabı okudu
Acaba onu sahiden hiç düşünen yok muydu ve o hiç kimseyi düşünmemekte, kendini yalnız bulmakta bu kadar haklı mıydı?
Sayfa 76Kitabı okudu
İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır.
Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım.
Hayat, öfkeyle yaşamak için çok kısaydı..
Sayfa 357Kitabı okudu
Geçen onca yıla rağmen, günün birinde onunla karşılaşma umudumu hiç yitirmemiştim.
Sayfa 354Kitabı okudu
..Ama artık bir kuş olmak, yağmura ve fırtınaya karşı kanat çırpmak istiyordum. Güne güneşle birlikte çiçeklerini açan ve ne olursa olsun ışıldamaya hazır bir gündüzsefasının hevesiyle başlamak istiyordum.
Sayfa 232Kitabı okudu
Nasıl bir karanlığın içinde dolaşıyor olursa olsun, yolunu kendi kendine bulmak zorunda olduğunu açıklığa kavuşturmuştu. Ona yardım teklifinde bulunamayacağımı, yolunu aydınlatmak için bir lamba bile yakamayacağımı bilmek bana acı veriyordu.
Sayfa 73Kitabı okudu
Cesaret bazen acıya dayanabilmek için dişlerini sıkmak, her güne yeniden başlamak ve daha iyi bir hayata ağır adımlarla ilerlemektir.
Sayfa 497Kitabı okudu
Genellikle sevdiklerimiz ve saygı duyduklarımız, nefret edip korktuklarımızdan daha çok acı vermez mi bize?
Sayfa 182Kitabı okudu
