Nfk'nın bohem hayatı ve getirdiği bunalım
Bu hayat süresince bende, derin bir bunalma, ruh sıkışması, kendinden kaçma, kendini unutmaya çalışma hali..
Belki de bu halden kurtulmak içindir ki, kendimi cehennem çarkına büsbütün kaptırmış bulunuyorum. Ve çabaladıkça batıyorum. Yirmi yaşını henüz aşmışım... Kendi kendimin, kendi mahrem «ben»imin üstüne bir çeki taşı koymuş, taşa da çıkmış, hora tepmekteyim:
— Sus! Sesini duymak istemiyorum!
“NİNA — babamla karısı buraya gelmeme izin vermiyorlar. Burada bohem hayatı yaşanıyormuş.. Aktrist olmamdan korkuyorlar. Benim gönlümse, tıpkı bir martı gibi, buraya, bu göle doğru akıyor..”
