Bölüşün Dünyayı
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Koştu eli ayağı tutan, kendine bir pay için,
İşe sarıldı herkes, genciyle yaşlısıyla.
Çiftçi ürünlerini kaptı tarlaların,
Ava koyuldu asilzade ormanların içinde.
Ambarlarının
Saatçi Şaban Efendi, Medine-i Münevvere'ye Üsküp'den gelmişti. Aslen Arnavuttu... Bu zat cidden, meleklerin defter-i a'mâline boş iş ve boş söz kaydetmediği kimselerden biriydi. Kendisinden bizzat işittiğim sözlerinden biri şudur:
"Yahu, insanoğlu, ne kadar kârını zararını bilmeyen bir mahlûktur! Semalar kadar geniş olan hüsnüzan kapısını kapatır da, iğne deliğinden daha dar olan suizan kapısından girmeye çalışır. Üstü başı yırtılır, elbisesi paramparça olur, yüzü gözü kan içinde kalır...
"Nedir derdin be Allah'ın kulu? Müslüman'a iyi gözle bak, Müslüman'ın iyi tarafını gör yahu! Semalar kadar geniş olan hüsnüzan insanı insan eder. Meleklerin secde ettiği insanı, aşağılara indiren suizandır. Derecesi öyle yüksek olan insan kötülük yaptı, hatalar yaptı, zaafa düştü, derecesini kaybetti.
"Hazret-i Adem'in iki oğlu yok muydu? Kabil, Habili öldürmedi mi? Öldürmeye ne lüzum, ne ihtiyaç var yahu! Dünya ikinizin. Bölüşün... Ağabey, yarısı senin, yarısı benim. Yarısını sen ek, yarısını ben ekeyim, diye dünyayı paylaşın... Yok olmaz! Nefis şeytan... İnsanoğluna melekler secde eder, insanoğlu öz kardeşini öldürür... Sonra cenazesini defnedemez, bir karga gelir, ona bakar öğrenir..."
Sayfa 120Kitabı okudu
"Hazret-i Âdem'in iki oğlu yok muydu? Kâbil, Hâbil'i öldürmedi mi? Öldürmeye ne lüzum, ne ihtiyaç var yahu! Dünya ikinizin. Bölüşün... Ağabey, yarısı senin, yarısı benim. Yarısını sen ek, yarısını ben ekeyim, diye dünyayı paylaşın... Yok olmaz! Nefis şeytan... İnsanoğluna melekler secde eder, insanoğlu öz kardeşini öldürür... Sonra cenazesini defnedemez, bir karga gelir, ona bakar öğrenir..."
“Bölüşün aranızda bu dünyayı, ne kadar gereksiz ganimet varsa hepsini dilediğinizce toplayın. Beni de bu bağrıma bastığım kaderimle baş başa bırakın.”
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Koştu eli ayağı tutan, kendine bir pay için,
İşe sarıldı herkes, genciyle yaşlısıyla.
Çiftçi ürünlerini kaptı tarlaların,
Ava koyuldu asilzade ormanların içinde.
Ambarlarının
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Bölüşün Dünyayı
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Koştu eli ayağı tutan, kendine bir pay için,
İşe sarıldı herkes, genciyle yaşlısıyla.
Çiftçi ürünlerini kaptı tarlaların,
Ava koyuldu asilzade ormanların içinde.
Ambarlarının
Friedrich Schiller – Bölüşün Dünyayı...
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda...
Koştu eli ayağı tutan, kendine bir pay için,
İşe sarıldı herkes, genciyle yaşlısıyla.
Çiftçi ürünlerini kaptı tarlaların,
Ava koyuldu asilzade ormanların içinde.
Ambarlarının
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Bölüşün Dünyayı
Gezip durursan böyle hayaller ülkesinde,
Dedi Tanrı, söz söyleme artık sonra bana.
Neredeydin peki dünya paylaşılırken?
Yanındaydım oldu cevabı şairin.
Gözüm yüzündeydi,
Kulağım göklerinin ahenginde;
Sarhoştu ruhum ışığından, affet!
Unuttu her şeyini yeryüzünün.
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Sayfa 91 - Friedrich Schiller, Bölüşün DünyayıKitabı okudu
Alın bu dünyayı! diye seslendi bir gün Zeus göklerinden
İnsanlara; alın, sizin olsun artık.
Armağanım olsun sizlere bu mülk, bu toprak;
Ama kardeşçe bölüşün aranızda.
Koştu eli ayağı tutan, kendine bir pay için,
İşe sarıldı herkes, genciyle yaşlısıyla.
Çiftçi ürünlerini kaptı tarlaların,
Ava koyuldu asilzade ormanların içinde.
Ambarlarının