Annem ve nenemler hep diyordu, eskiden çok iş yapardık gün bitmezdi, şimdi hemen akşam oluyor.
Zaman kavramı herkes için farklı her dönem için farklı sanırım. Hastanede beklerken geçmez bir sınavda hemen geçer zaman.
Kitapta en sevdiğim zamana değinilen yer ise, bir adım, bir nefes, bir süpürge. Dengeyi çok güzel özetlemiş. Hayatta iş kadar aileye, eşe, dosta zaman ayırmak, kalpten dokunuşlar yapmak. Hepsi bir bütün aslında. Günümüzde başarılı olmak için çok çalışmak gerekiyor evet ama başarı nedir? Masa başında çok para kazanmak mı? Çok fazla inşaatta ev yapmak mı? Kitap bu konulara çok güzel değiniyor.
İnsanın kalbi, vicdanı huzurlu olamadıktan sonra her şey boş. Bunun farkında olarak yaşayabilmeyi diliyorum herkese.
Her yaşa hediye dilebilecek bir kitap :)
Gurur ve Önyargı“sı için, “Bu kitabı okudum, tamam ama bana ne verdi? Hiç. Sanat yok sanat!“ diyen bir okur vardı. Görüşüne katılmıyorum tabii, ama açık sözlülüğünü beğenmiştim. Zira günümüzden oldukça farklı bir sosyal ve kültürel ortamda geçen dönem romanlarını okumak, hele edebi bir beklentiden ziyade
