Derdimin yangını sardı gölgeni
Bir mahküm kanıyla aktı izlerin
Deniz ölesiye severken seni
Neden gemileri yaktı gözlerin
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir
Şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir
"Her şairin bir gülle bahtiyar olduğunu
Bir sana bir göklere baktığım gün hatırla
Gönlümün kahrın ile ihtiyar olduğunu
Sigaramı sessizce yaktığım gün hatırla."
"Sonra kaçmaya devam ettim. Kendimden kaçmaya... Çünkü artık yeni bir sızı istemiyordum. Yeni bir yaraya ihtiyacım yoktu. Bendekiler bana ziyadesiyle yeterdi.
"bu son şiir, o küflü gözlerine yazılan
bu son mezar kalbimde hicranla kazılan
senin gamsız gözlerin kahkahalar atarken
benim gözlerim viran; ağlamaya değer
mi?"