Eski gülüşlerimi arıyorum. En saf,en temiz, en tasasız çocuk gülüşlerimi. Göğe uzanan ulu bir masal ağacının tomurcuklarında asılı kalmışlar. Erişemiyorum. Yaşanmış düşlerimde yitirdiğim masum gülüşlerimi bir tek 'o' indirebilir aşağıya, bir tek o yüzümü güldürebilir yeniden.
Ama yok! Ölmüş!
Öyle diyorlar inanamıyorum...