HÜRMÜZ: Aman doktor canım cicim doktor
Derdime bir çare
Çaresiz dertlere düştüm
Doktor beyim bir çare.
Umutsuzlar Parkı
I.
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
Tımarhane gibi ülke!!
"... Karakolda dayak yediğimi söyleyince polisler: ‘Televizyon seyredeceğine, bulaşıkları yıkasaydın ’ diyerek şikâyetimi geri çevirdiler."
"... Kocam beni, ayrılırsam öldürmekle tehdit ediyordu. Karakola gittim ve ‘tehdit altındayım ’ dedim. Polisler: ‘Öldürürse cezasını veririz dediler."
“ ... Bir gece kocam
Sayfa 43Kitabı okudu
Ne yapmalı? Nasıl yapmalı? Nasıl dayanmalı? Öldürecek beni! Yok, ben kendimi öldüreceğim! Ama bu da bir cinayet! Kaçsam mı? Ya çocuklar! Ayrılsam! Ama 15 yıllık bir evlilikten sonra babama Monsieur de Mortsauf’la oturamayacağımı nasıl söylerim? Annem ya da babam buraya gelse, akıllı, uslu, kibar gösterecektir kendisini. Ayrıca evli kadınların anne babaları mı vardır ki? Canları da malları da kocalarınındır.!
Feyyaz'ın Hayata Gösterdiği Orta Parmak
Ben Feyyaz Yıkık. Soyadımdan da anlayacağınız gibi yıkığım. Doğma büyüme Tarlabaşılıyım.Duymuşsunuzdur buranın namını. Kara deliğin gizemi keşfedildi,bizim muhitin öfkeli çocuklarının hayatın yüzüne attığı balgamın rengini kimse çözemedi. Tanrının başarısız projem diye kabul ettiği insancıkların merkez üssünün burası olduğunu tahmin
Geride bir anne, bir kadın ve bir çocuk bırakıyorum.
Pembe yanakları, iri siyah gözleri, kestane rengi uzun saçlarıyla çok sevimli, üç yaşında narin bir kız. Son gördüğümde iki yıl bir aylıktı.
Böylece ölümümden sonra üç kadın oğulsuz, kocasız, babasız kalacak. Farklı türden üç öksüz; yasa açısından üç dul.
Haklı olarak cezalandırıldığımı kabul ediyorum. Peki bu masumların suçu ne ? Ne önemi var! Onurları lekeleniyor, felakete sürükleniyorlar: Bunun adı adalet.
Yaşlı zavallı annem beni endişelendirmiyor; altmış dört yaşında, ölüm haberim onu öldürecek.
Karım da beni hiç endişelendirmiyor; zaten sağlığı şimdiden kötü, sinirleri bozuk. O da ölecek.
Tabii ki delirmezse. Delirmenin insanı yaşattığı söylenir; en azından bilinç kaybolduğu için daha az acı çekilir; ölü gibi uyunur.
Sayfa 13 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hep kendimi suçluyordum ... Bütün bunların benim yüzümden olduğunu düşünüyor, kapı aralığından korkuyla onları seyrederken hep ağlıyordum ... Ben doğduğum gün annem beni öldürüverseymiş, bunlar olmazdı diyordum içimden ... Dünyaya gelmekle herkesi mutsuz ve perişan etmişim diyordum ... O kavgalarda her an biri ölebilirdi ... Bundan da
