Ah be Hakkı Celis
Yalnız büyümek değil, ihtiyarladım bile, Seniha Abla, dedi. Siz çok gezdiniz, çok gördünüz. Fakat ben çok düşündüm, çok hissettim. O kadar ki, bütün fikirler, bütün hisler bana şimdi yavan geliyor. Siz bu bezginliğe vasıl oldunuz mu? Nerede? Her tarafınızdan arzu, emel, gençlik fışkırıyor, şimdi 'haydi!' deseler bir seneden beri yaptığınız seyahatleri aynı iştiha ile tekrar edebileceksiniz. Fakat, ben düşündüklerimi tekrar düşünmek, hissettiklerimi tekrar hissetmek istemeyeceğim. Seniha abla, bizi pişiren ıstıraptır; gezip görmek değildir. Sizden evvel kaç kişi Avrupa'ya gitti geldi. Bunların bazılarının kıyafetlerinde epeyce değişiklik gördüm, fakat ruhlarında ne değişti; bilmiyorum. Bunlar bize oradan, başlarında bir acayip sarhoşluk ve gözlerinde safiyane bir hayretle avdet ettiler. Seniha abla, siz de bunlardan biri misiniz?
Sayfa 164Kitabı okudu
öyleydi.
Ya da sadece masum , hayata ürkek bakmaktan yorulmuş,onu kendi adına koruma altına alıp dünyaya güvenle bakma arzusunu sağlayacak birini arıyordur belki de bilemem.Bu zamana kadar ona tutkuyla bakacak ilgilenecek birini arıyordur belki de bilemem.Gözünün içine bakıp ellerini sıkı sıkı tutup seni önemsiyorum diyen birini bekliyordur belki de, kendini ciddiye alan, fikrine saygı duyan,onu kırmayan incitmeyen kafasını göğsüne koyacak birini arıyordur belki de bilemem. Dünyasında kendisiyle ne yaşıyor bilemem.Ama tek bildiğim şey ona bunu sağlayacak kişinin ben olmadığım. Hep böyle olmadı mı zaten?Oldu. Ama hep. Nedenini soran olmaz, herkes sonucuna bakar.Sonuca varmadan önce onun ne çektiğini kendinden başka kimse bilmez tabi. O düzeye gelme aşamasını kimse umursamaz.Ailen hariç.Ya da ailen olacağın sandığın kişi. Gelip geçici hayat. Önemli olan bu hayata güzel bi iz bırakıp, ebediyete gitmek değil miydi zaten?Öyle olmalıydı...
Nefsimle bu savaşta
Gözyaşı şurubuyla
Kul aciz durumuyla
Şeytanı sevgi ile gafil görmek budur işte
Neylerim bu kademi o bahçeye varmadıkça
Ben pişmanım
Nefsim uslanmadıkça
Onun nankör gözü aşk ile ıslanmadıkça, yar, yar
ejderha ve yıldız.
Günaydın, tünaydın, iyi akşamlar veya iyi geceler...
Kitabımızı premium içerik olarak düşünebilirsiniz. Hikayeye bazı açıklıklar getiriyor, 3. ciltte olan Daren-Nova samimiyetini açıklıyor. Tamamen kitapta çiftimizi okuyoruz, ve bu beni çok mutlu etti. Birçok kişi dalga falan geçmişti ama ben gerçekten çok keyif aldım okurken. Eğer Daren-Nova çiftini seviyorsanız veya bu çiftle alakalı 1. ve 2. kitapta yaşanan olaylara açıklık getirmek istiyorsanız önerimdir.
Ejderha ve Yıldız
N. G. Kabal
"Ben ise sizin inançla doldurduğunuz yerleri aynı bilgilere dayanarak antropolojik bir okuma ile akıl ve mantıkla, insanın doğasını, psikolojisini dikkate alarak dolduruyorum. Aradaki bağları bu şekilde kuruyorum. Aynı bilgilere dayanıyoruz ama siz inanıyorsunuz bense düşünüyorum. Bağları iyi kurduğumda hikâye sizin inandığınızdan çok farklı bir şekle bürünüyor. Neden hikâyenin sizin inandığınız ve yüzyıllardır yorumlanan şekilde olduğunu kabul edeyim ki?"
Sayfa 180 - e-bookKitabı okuyor
Ellerimde bu mermer başla uyandım
Dirseklerimi yoran, nereye koyacağımı bilemediğim.
Bir düşe yuvarlanıyordu baş, ben düşten uyanırken,
Böylece birleşti yaşamlarımız, şimdi ayırması güç.
Nazlı hanımefendi Rıza Tevfikin eşidir
Her sevgiden ruhun bi-behre kaldı,
Hayalimde yalnız bu çehre kaldı.
Vefakâr eşimin sevgili yadı,
Tükenen ömrümü oyalıyordu.
Sızlayan ruhumun acı feryadı,
Son nefeste beni hırpalıyordu.
Yalnız bu sevgide ben ısrar ettim:
Evinde kimsesiz kalan kadını,
Şefkatle andım ve tekrar ettim,
Dilimden düşmeyen ‘Nazlı’ adını..
Bu yirminci sene, yirminci sonbahardı. Genç kız: "Ben de, ben de bu bahçe gibi çürüyeceğim;" dedi; "günün birinde farkına varmaksızın ben de ansızın bir tabaka kuru yaprak yığını altında görülmez olacağım!"
Sayfa 131Kitabı okudu
İki Yalnız İnsan
" Hiç kimsenin hayatı benim hayatım kadar zor olamaz. Benim hiç annem olmadı, hiçbir insan bugüne kadar bana güzel bir şey söylemedi. Her genç kız sevgilisiyle gezmeye çıkarken , ben hep yalnızım ve bunun hep böyle devam edeceğini, böyle devam etmek zorunda olduğunu biliyorum , başkaları gibi hissetsem de bu durum değişmeyecek . Tanrım neden bu böyle? "
Sayfa 18 - JulaKitabı okudu
...herkesi ben ararım kimse beni aramaz bir yandan da iyidir bu tutum derdi bir insanı istemediğin zaman görmezsin bu huyuna alışırlar senin aramanı beklerler bir yandan da hazindir sen aramayınca kimsen yoktur yalnız başına yaşarsın yalnızlığını bir yandan da sitem ederler neden aramadın beni derler oysa onlar hiç aramazlar...
Öyle ya
Varlık da sınav bu dünyada, yokluk da
Aldanma sakın bu dünyanın varına
Ne gençlik baki gamzede, ne güzellik
Bugün var olan kalmaz belki yarına...
Sen bilirsin de ben bilmez miyim deme,
Sen bilirsin de, ben bilmez miyim?
Herkes için ve hiç kimse için bir kitap
" 'İşte oradalar,' dedi yüreğine, gülüyorlar işte; beni anlamıyorlar, ben bu kulakların dinleyeceği ağız değilim."
Sayfa 10Kitabı okuyor
Derken, işte,
işte kılıçtan keskin ve zindanlardan derin gözlerin...
Tarifinden acizim ben bu güzelliğin...
Bilmiyorum Lâra, ben kimin şairiyim?
Fatih Buhara Benzek
Çok dengesizim değil mi? Sen sol tarafıma bu kadar yüklenirsen ben nasıl dengemi bulayım
"Güldüğüme bakma benim. Kalbim kırıktır benim. Her gülüşüm, gizli bir hıçkırıktır" diyor ya. İşte aynen öyle..
Öyle Güldüğüme bakmayın, benim de canımı yakan bir çok şey var. Herkesin olduğu gibi, bu dünyadaki herkesin canını yakan birşeyler olduğu gibi. Elbette benim de canımı yakan bir şeyler var.
Ama pes etmiyorum sadece. Pes etmiyorum hiçbir şekilde. Çünkü pes edersem, yok olup gideceğim. Yok olup gitmek de en kolayı. Bunu yapmayacağım ben işte..
Emin Yılmaz