Hayatta işaret ederek 'Bu bizimdir.' diyebileceğiniz neyiniz var?
Sayfa 105Kitabı okuyor
"Çocukça muziplikler yapıp şımarmayı falan hiç beceremem. Sırf bu yüzden hayatta hep kaybederim."
Sayfa 36Kitabı okuyor
Ölümden sonra hayat var mı?
Ölümün öncesinde bir hayat var. Etimle , nefesimle , kanimla şahidim. Ölüm öncesi hayatta neyi beceremiyorum acaba. Ne bu bendeki ölüm ardına saklanan hikayeler. Bu hayatta memnun olamadigim neyi diğerinde değiştireceğime umut ediyorum.
Ya var ya yok.
Elimde olanı ne denli idame ettirebiliyorum ki.
Tanıdığımız herkesin hayatta olduğu, ölümsüz yıllardı o zamanlar. Herkes çivi gibi, dipdiri ayaktaydı. Teyze, amca dediğimiz insanlar dahi en fazla bizim şimdiki yaşımızdaydı. İnanmıyorsan git bak, bütün o teyzeler hâlâ en vatkalı, en permalı halleriyle ordadırlar. Rüya gibi... Sanırım bu nedenle rüyalarımda çocukluğumu görmüyorum. Bir rüyanın rüyası kolay kolay görülmüyor.
Sayfa 44 - Yapı Kredi Yayınları (Dün Gece Ansızın)Kitabı okuyor
Hayatta durmaksızın mükemmellik arıyoruz. Maddi hayatımızda mükemmellik arama arzumuz, aslında ruhun bir zamanlar en mükemmel olanla, Allah'la birlikte olmasıyla ilgilidir. "Allah güzeldir, güzeli sever." (Müslim) O zaman insan da güzeli sever! Mükemmeli arar ve bu arada, daha güzel eve, kıyafete, arabaya sahip olmak, daha güzel, daha güzel... Ama bunlar içimizdeki o arayışı tatmin eder mi? Kesinlikle hayır, çünkü Allah'ın mükemmeliyetinden yoksun kalmanın eksikliğini hiçbir şey dolduramaz. O yüzden, iman eden biri, ancak geldiği yere, yani Allah'ın huzuruna geri döndüğünde tamamen tatmin olur, itminan bulur.
O da tüm hayatını, aşkını ve tutkusunu bu işe harcıyordu aliy çünkü onu hayatta tutan başka hiçbir şeyi yoktu.
Gerçekten hayatta herkes kendinden mi sorumlu?
Bu bencillik canımı acıtıyor.
Yetmez ama evetçi oç.ları
“Ne pişmanlık duyuyorum ne de unutuyorum." Cümle, 1957 baharına ait; tarihin üzerinde düşünmek gerek. O sıralarda Madrid'de Francoculuğun ilk büyük içsel krizinin -Sánchez Mazas'ın her gün beraber olduğu için gayet yakından tanıdığı iki grup arasında gerçekleşen beklenmedik ama kaçınılmaz olan ittifakın tetiklediği krizin- artçı dalgaları hâkimdi. Bir tarafta, önemli bir kısmını bizzat Falanj'ın hayal kırıklığına uğrattığı insanlarla rejimin namlı ailelerinden gelen isyancı çocukların oluşturduğu solcu genç aydın kesim vardı ve Sánchez Mazas'ın iki oğlu da onların arasındaydı: 1956 öğrenci isyanının elebaşlarından biri olan, o yılın şubat ayında tutuklanıp çok geçmeden uzun süreli sürgüne giden büyük oğlu Miguel ve bu memnuniyetsiz gençlerin zevklerini, kaygılarını ortaya koyan romanı El Jarama'yı henüz yayımlayan Sánchez Mazas'ın en sevdiği oğlu Rafael. Diğer taraftaysa, muhtemelen siyasi mazilerini unutmamış ama şüphesiz ondan pişmanlık duyan ve kurulmasına katkıda bulundukları rejime karşı ister bir karar neticesinde olsun ister cesaretle olsun, mücadele başlatma noktasına gelmiş, savaş öncesi dönemden hayatta kalan eski Falanjistler vardı.
Ledesma Ramos, José Antonio ve Ruiz de Alda savaşın başında kurşuna dizildikleri için Sánchez Mazas hayatta kalan en yaşlı Falanjistti. Bu durum, José Antonio'yla olan yakın dostluğuyla ve ilk Falanj örgütlenmesinde oynadığı belirleyici rolle birlikte düşünüldüğünde ona partideki yoldaşları arasında muazzam bir nüfuz bahşederken, Franco'ya da onun sadakatini kazanmayı ve daha fazla zorluk çıkaran Falanjistlerle arasındaki pürüzleri gidermesi için onu el üstünde tutmayı salık veriyordu. Yandaş kazanma konusundaki bu son derece ilkel ve bir o kadar da etkili, imtiyazlar ve pohpohlamalar temelindeki rüşvet stratejisi -ki bu General Franco'nun tam anlamıyla virtüoz kesildiği ve iktidarın sonsuz şekilde tek elde kalmasına büyük katkı sunan bir beceriydi- 1939 Mayısından beri Falanj dışişlerinin ulusal temsilciliğini yürüten Sánchez Mazas'ın, ağustosta savaş sonrasının ilk hükümeti kurulurken, koltuksuz bakanlığa atanmasıyla doruk noktasına ulaştı.
Sayfa 126Kitabı okudu
Kendisini koruması gerekiyordu: Hayatta güçlüklerle karşılaşıyordu. Beklemesini bilenler herhalde bu dünyada bulunan (bulunması gereken) insanüstü bir kuvvetin gözünden kaçmazdı. Kendilerine yazık edenler, zamanın her şeyi nasıl halledeceğini bilemeyenlerdi.
Sayfa 176
