Bu hangi duvar, hangi kapı, hangi taş yığını, kaçıncı gece, kaçıncı şafak? Bu kaçıncı ölümüm benim?..
Sayfa 103Kitabı okudu
Bu kaçıncı özgürlüğüm, kaçıncı ölümüm benim..
Bütün Alıntılar
Gün Eksilmesin Penceremden
N e doğan güne hükmüm geçer,
N e halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
V e gönül Tanrısına der ki:
-P ervam yok verdiğin elem den;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Bu hangi duvar, hangi kapı, hangi taş yığını, kaçıncı gece, kaçıncı şafak? Bu kaçıncı ölümüm benim?
Sayfa 114Kitabı okudu
Bir kitap hakkında ,bir yazar hakkında ne kadar cokşey söylenebiliyorsa anca o kadar yazabilir veya dile getirebilirim. Kemal hocayla bir tv programi esnasında tanısmak nasip olmustu. Konusma uslubu , duruşu içinde ki kişiligi karakteri o kadar guzel yansıtıyordu ki ... kitaplıgımda bulunan “herseyin bir anlamı var”kitabini okuma listemde bilmem kacınci siraya almıstım. Ta kii bir sabah namazi vakti babamin gözlerimin önünde vefatına şahit olana kadar . Evet insan nasıl yaşarsa oyle ölür’ün bir örnegiydi babam. Ve tipki “benim babam” belgeselin de , kemal hocamın anlattıgı gibiydi babam. Hayat bana daha önce ailemden birinin yoklugu ile terbiye olmayi Öğretmemisti.siradan her gun gibi, bir gun ve gece ile hayatıma devam ediyordum ki , hayat ölümün bir gercek oldugunu ve yasadıgımız hayatın bir dakika sonrasının garanti olmadigini , insanın hergun sesini varlıgını hissettigi , gordugu , dokundugu duydugu birini topraga gommesini izlemesine sahit olmasıyla ölümüm gercegini goz onune seriyordu.ölüm kacınılmazdi ve hayat gibi ölümün de bir anlamı vardı . Ben bu surecte yüregimdeki aciyla , yuregim , ellerim ayaklarım beni “herseyin bir anlami var”adli kitaba itekledi. Sanki her goz yasımı kemal sayar hocam görüyor beni dinliyormuşcasına bir konusma seasinda kendisi ile dertleşiyormuşum gibi kitaba sımsıkı sarıldım. Her satırı su serpti yuregıme. Her video her konusma her paylasım beni kemal hocayla konusuyormus gibi yakın hissettirdi kendıne . Evet bu bir teşekkür şükran mektubu degil belki ama kocaman yürekten “TEŞEKKÜRLER NURİ AMCANIN OGLU” teşekkürler mustafa kemal sayar. 
Kemal Sayar
Bilemiyorum, bu kaçıncı ölümüm benim?
Bilemiyorum, bu kaçıncı ölümüm benim?
Sayfa 89 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yeşil yapraklar ve boz serçe bulutları örttü üzerimi, uyudum.
Bu kaçıncı özgürlüğüm, kaçıncı ölümüm benim?..
Bu kaçıncı ölümüm benim?
Korktun ama korktuğuna üzülme. Bazen korkuları önceden yaşamak iyidir. Ben geçmişin sana görünen bir parçasıyım. Geçmişin gölgeleri bende saklı. Ben sayısız kederlerin, talihsizliklerin ne ilki, ne sonuncusuyum. Bilemiyorum, bu kaçıncı ölümüm benim?
Sayfa 89Kitabı okudu
