"Senin hayatının değeri yoksa benimkinin de yok demektir.Yasalar seni koruyamıyorsa gün gelecek beni de koruyamayacak demektir." alıntısı ile başlamak istedim sözlerime...
Ödüllü bir kitap elimde tuttuğum ve ve insanlık örneğini anlatan bu muazzam hikayedeki sorgulamalar,eleştiriler bir insan hayatının nasıl ucuzlaştırıldığının göstergesi aslında...
Tek amacı,biraz daha iyi yaşamak ve eğitim almak kendini geliştirmek ve ayakta kalmaktı.Bu amacı elinden alındı sırf Yahudi olduğu için. Oysa ki kendi içinde sakladığı umutlarıyla çıkmıştı yola...Herşeyin daha güzel olacağını düşünerek geldiği şehirde önüne çıkan bir insana iyilik yaptı ve yaptığı iyilik sonucunda hayatı darma duman oldu.Saf duygularla yapmıştı iyiliği,hiç bir beklentisi olmadan, şartı bulunmadan,bu iyiliği yaptıktan sonra ne ile karşılaşırım endişesini duymadan....
Nerden bilebilir yaptığı iyilik sonrası dünyasının ters düz olacağını...
Onun suçu değildi Yahudi olmak.Yahudilere biçilen günahın acısını çekmek zorunda bırakılması,sesinin duyulması için verdiği mücadeleye hayran kaldım.
İnsanlık örneği olan bu hikaye Çar İkinci Nikolay döneminin izlerini taşıyorken,ansitemitizmi net bir şekilde anlatılması,adalet düzeni,hukuk,hak,devlet gibi kavramları bu derece işlenmiş olması hikayeyi muazzam kılan unsurlardı bana göre...
Ve satırlar boyu bir okur olarak,insanlığın kimliğini,ırkını,dinini ve dilini sorgularken ötekileştirmenin bu kadar kolay ve basit olduğunu yüreğim ağzımda okudum.
İnsanın bu derece basit olmasına üzülerek şahit olmak beni derinden etkiledi.
Sevgiler.
Oscar Wilde bu mektubu Alfred Douglas için yazmış. Yazdığı her kelime kalbinin ve ruhunun derinlerinden kağıtlara dökülmüş. O kadar ağır, o kadar acı ki yazdıkları; içten içe bu mektup bana yazılsaydı vicdan azabından ölürdüm diye düşündüm.
