_Derin acılar, insanı seçkinleştirip diğer insanlardan farklı kılar.
_Wagner, çok derin acılar çeken biri – diğer müzisyenlerden üstün yanı da bu. Her alanda Wagner'e ve bestelediği müziğe hayranım.
_Derin acılar çekmiş her insanın ruhsal iğrençliği ve gururu, bir kişinin ne kadar acı çektiği, neredeyse onun değer dizgesi içerisindeki yerini
senin yüzünden gaddar olmuş ya Minel, sırtlanın kül olan kalbi...
"Kapa çeneni!" deyip onu itekledim. "Ben bir oyuncağa değil, özel olan her şeye değer veririm ve senin o olmayan kalbin bunu anlayamaz. Benim haberim yok ama senin var, değil mi? Günlerce beni salak yerine koymana izin verdim. Geçmişimin hangi parçasına aitsin bilmiyorum ama o parçada kalmaya devam et ve yolumdan çekil."
Korel elinde tuttuğu oyuncağı bana uzattı ve sertçe elinden aldığımda gözlerimin içine baktı. "Bir kalbe sahip olmadığımı mı düşünüyorsun?"
"Sana bir soru sordum," dedi. "Bir kalbe sahip olmadığımı mı düşünüyorsun?"
"Belki bir kalbe sahipsin, Korel Erezli," dedim hiddetle. "Fakat o kalbin içinde artık ufacık bir vicdan olduğuna bile inanmıyorum. Gaddar bir kalbin var ve bu da artık umurumda değil."
"Her şeyi gördüm, Çilli," dedi emin bir şekilde. "Hayatım boyunca aklına gelebilecek her şeyi gördüm ve her işkenceye maruz kaldım; hayatta tatmadığım acı kalmadığında bile yeni bir acı sanki benim için yaratıldı ve önüme getirdiklerinde karşı çıkmadan o acıyı kucakladım." Harelerinde yaraları vardı, bu yaralar geçmişinden geliyordu ve somut olsaydı daha az canımı yakardı. "Bense hep tek bir şey için savaştım, kulağını dolduran o atış için. İlk önce merhametimi damarlarımdan söküp aldılar, ardından vicdanı iliklerimde kuruttular ama bir kalbim hep vardı," diyerek fısıldadı.
“sen susalı üç hafta oldu ve bazen karıştırıyorum hangimizin öldüğünü. önce senin öldüğünü sandım. çok üzüldüm biraz zaman geçince fark ettim ki ölen benmişim ama farkında değilmişim. seni arayınca anladım gerçeği çünkü ben her daim bir yaranın sızısıyla sana koşuyorum, kanar kanamaz elimle bastırıp sana koşuyorum, yaramı sar beni öp mırıltıyla
Annem Yok Artık
Annem yok artık. Beni düşünen kalbi yok. Bitti.
Umutsuz olmak istemiyorum.
Umutsuzluğun bir çıkar yol olmadığını biliyorum.
Annem yok artık, yeryüzü çok gördü onu,
Kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını
Çok gördü,
Dalgın yüreğini çok gördü,
Bizim için çarpan, kaygılarla dolu yüreğini.
Annem yok artık. Bu kesin. Gelinecek bir yere
TURGUT UYAR / GÖĞE BAKMA DURAĞI
Arz-ı Hal - 11
Artık, pek yarattığın gibi değil dünya
İnsanlar hem sabuna karıştı, hem suya
Durmuş, Süt Mavi Gecesine... - 18
Benim savaşım yıllarca sonra
Dilden dile gezecek.
Geyikli Gece - 20
Evet kimsesizdik ama umudumuz vardı
Üç ev görsek bir şehir sanıyorduk
Üç güvercin görsek Meksika geliyordu
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
'Bakın Maksim Maksimıç,' diye karşılık verdi, 'kötü bir huyum vardır benim. Gördüğüm eğitim mi böyle yaptı beni, Tanrı mı böyle yarattı bilmiyorum. Yalnızca şunu biliyorum, başkalarının mutsuzluğunun nedeni ben isem, mutsuz ettiğim insandan çok ben mutsuz oluyorum. Bunun onları teselli etmeyeceğini biliyorum, ama ne yaparsınız ki,
Sayfa 79 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
