İnanmıyorsun artık. Anlamamak değil, inanmıyorsun! Can sıkıntısı değil, inanmıyorsun! Yaşamak korkusu değil, inanmıyorsun! Ruhun hazan mevsimi bu.
Sayfa 10Kitabı okuyor
"Bezginliklerle, sahte özverilerle dokunmuş bir akşam hüznü, en ufak bir duygulanmada hemen kendini gösteren bir can sıkıntısı, tutulmuş bir hıçkırığa ya da ansızın ortaya çıkmış bir gerçeğe benzeyen bir acı. Dikkatsiz ruhum, vazgeçişlerimden ibaret bu manzarayı izliyor yarıda kalmış hareketlerle örülü uzun yollar, doğru dürüst kurmadığım hayallerden oluşan yüce dağlar, ıssız yolları ayıran çalıları hatırlatan savrukluklar, dilsiz fıskiyeleri olan eski havuzlardan farksız varsayımlar karmaşık duygularımla dolu bu hüzünlü yığında her şey birbirine karışıyor, her şey sıradan bir görüntü haline geliyor."
"... (acı ve can sıkıntısı) birinden uzaklaştıkça diğerine yaklaştığımızı ve bunun tersinin de geçerli olduğunu; böylece, yaşamımızın bu ikisi arasında gerçekten daha güçlü ya da daha zayıf bir salınım oluşturduğunu anımsatmakta yarar var. Bunun nedeni, her ikisinin de birbirleriyle bir yandan dışsal ya da nesnel, bir yandan da içsel ya da öznel olmak üzere çifte bir karşıtlık oluşturmasıdır." Hayatın acı ve can sıkıntısı arasında bir salınım halinde olduğunu belirtmektedir: bu iki kutup arasında gider geliriz, birinden uzaklaşırken diğerine yaklaşırız. Örneğin, "yoksulluk ve yoksunluk acı verir; buna karşılık güvenlik ve bolluk, can sıkıntısı doğurur."
"Boş zaman, tam da Ariosto'nun dediği gibi, cahillerin can sıkıntısıdır. Sıradan insanlar sadece zamanı geçirmeyi düşünürler; herhangi bir yeteneği olan kimse ise ondan yararlanmayı düşünür."
İnsandaki irade, iyiliğin de kötülüğün de kaynağıdır. İradenin eseri olan hayat acıdan ibarettir. Çünkü iradenin herhangi bir engelle durdurulmasından ıstırap doğar. Eğer irade hedefine ulaşırsa, bu tatmindir. Her tatmin, sadece yeni bir arzunun hareket noktasıdır. Ve arzu, her yerde engelle karşılaşır, her yerde mücadele halindedir ve dolayısıyla daima ıstırap çeker… Hayat, insanın, uğruna bütün zamanını ve emeğini feda ettiği bir sabun köpüğüne benzer. Yani hayat ıstırapla can sıkıntısı arasında bir gidiş geliştir. Istırap hayatın özüdür. Hayatın içinden acıyı kovmaya çalışmak da faydasızdır.
Sayfa 68 - Dergâh Yayınları - Emin IŞIKKitabı okuyor
Sefalet hakkı nasıl rahatsız edip durursa can sıkıntısı da seçkinleri öyle rahatsız eder.
Sayfa 58 - Dünya klasikleri kültür dizisiKitabı okuyor
"Bu dünya benim canımı çok sıkıyordu. Mutsuz bir çocuk ya da bunalımlı bir ergen olduğumu sanmayın. Can sıkıntısı bambaşka, sadece insanlarda olan bir duygu. Siz hiç canı sıkılan bir hayvan gördünüz mü? Sıkıntıdan patlayan bir ağaç tanıdınız mı hiç? Amacı olmayanın canı sıkılır, bu kadar basit. Kitaplar bana o amacı verdi. Hani kaldığınız sayfanın köşesini kıvırıp bir kulak yaparsınız ya, işte o kulak ertesi güne uyanmanın en güzel nedenidir bana göre."
Sayfa 127 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yüksek seviyelerde iç stresli çocukluğundan beri alışkanlık haline getirenler için, stresin yokluğu rahatsızlık yaratır can sıkıntısı ve bir anlamsızlık hissiyati uyandırır insanlar kendi stres hormonlarına adrenaline ve kortizole bağımlı hale gelebiliyor, diye bir gözlemde bulunuyor Han Selye. bu tür insanlar için stres arzulanan bir duygudur; yokluğu ise kaçınılması gereken bir şey gibi gelir.
Sayfa 50Kitabı okudu
"Bayan,” dedi Samuel kısa süren, klasik bir duygusal sessizlikten sonra, “gerçek bilgelik, lanetlemek yerine umut etmeyi içerir. Umut denen kutsal armağan olmadan, size anlattığım bu iğrenç can sıkıntısı çölünü nasıl geçebiliriz?"
Hemen alışılmaz ama çabayla alışılır
Gün boyunca, çoğu belki aynı olsa bile 50-60 bin düşünce geçiyormuş aklımızdan.
Peki bunların kaçı olumlu düşünce? Hangi düşüncemizde kendimizle olan güzel bir iletişimimiz var? Hangi düşüncelerimiz kendimizi veya hayatı gerçekten sevmekten oluşuyor?
Hangi düşüncemizde gülümsedik veya içimiz ferahladı?..
Aklımızdan geçirdiğimiz düşünceler bizim
Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissetmeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim.
