ben benim benle doğdu ruh satanlar ruhsatı
bildirildi benimle kıvam cehr uşşağına
anım yok.
Sayfa 19
Hocama yazmış olduğum Kürtçe şiir
Seydayê Piroz
Ey seydayê piroz,ey Âlımê Âlem,her sultanî tû
Kaniya ilmê cari dibe liser te ,zêr gerdanî tû
Waqtê xeber dide seydayê bozorg,dıbîn xendan
Der Xelatê pur kevnar ey necib,gul-û reyhanî tû
Şekl-û sima te mıtanê qemera gelek münevver
Mu'diyê ilmê fevaidi , hakeza ehlê cûd-û irfanî tu
Mun'akis dibe nûra ilm-û İlham ber çehrê we
Mesken buye avrê ilmê, dibêje "şahê cihanî tû"
Ger nîwisim liser gevira qedim, pesn-û şayeste
Dibêje nişgewa bıhalê pur heycan,"şirê yezdanî tû'
Veke ey şêxoyê belengaz, pîrtuka serf-û nahvê
Feqiyê mu'teber bêjîn seyda ra "şirin zebanî tû"
Ewe âlîmê pur zana ,ewe varisê peyxamber
Ezîm reisê cahıla. Lı belê ,merdê kurdanî tû
Helbesteki gelek mu'tedil bu ey ârifê zeman
Dınav cihanê tari da her daim pak -û nuranî tû
اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجٖيمِ
بِسْـــــــــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٰيمِ
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمٖينَ وَالصَّلٰاةُ وَالسَّلَامُ عَلٰى رَسُولِنَا مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ وَصَحْبِهٖ أَجْمَعٖينَ
Manâsı:
"Bütün hamd-ü senâlar, medh ve şükürler, ezelden ebede kadar noksan sıfatlardan münezzeh ve kemal sıfatları ile
Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil
Çehr ile söyleşemem âyinesi sâf değil.
Sayfa 70 - EverestKitabı okudu
Bihter...
Başlamamışdan fikirləşdim ki, görəsən niyə əsərin orjinal adını yox obrazın adını veriblər filmə? Baxıb bitirəndən sonra gördüm ki, düzgün seçimdir. Madam ki, belə bir dəyişiklik olacaqdı əl atmışkən başqa şeyləri də dəyişə bilərdilər. Elə bil biraz teatr tərzində quruluş veriblər. Aktyor heyətində bircə Hande Ataizini artıq gördüm. Əgər əvvəldən Nebahat Çehrə Firdevs obrazına möhür vurmasaydı bəlkə də başqa cür fikirləşərdim. Çünki Hande sevmədiyim aktrisa deyil. Filmi sevmədim deyə bilmərəm amma başqa filmə də baxa bilərdim. Zövq almadım.
“Her zilletin elbette bir izzet var içinde
Seyr et Çehr-i Ken’ân’ı ne devlet var içinde.”
(Her rezillik, zorluk, sıkıntı sonunda bir yükselme, bir saygınlık, güzel bir netice vardır. Bak Hazreti Yusuf’a. Önce Kenan Kuyusu’na atıldı ama oradan kurtulunca Mısır’a sultan oldu.)
Sayfa 17Kitabı okudu
Bil ki farz olan namazların tamamı ya güneşten ya da eserlerinden dolayı nehâridir (gündüz namazıdır). Bunun tek istisnası yatsı namazıdır, onun nurlan gece ile gündüz arasında müşterektir ki bu da çok garib bir sırdan ve acaip bir mânadan dolayı böyledir. Çünkü namaz mükellefiyettir, onda zorluk ve sertlik vardır. Bu ikisi hem akıl hem de his itibariyle, gecenin değil, gündüzün özellikleridir. Allah gündüzü geçim kazanma zamanı, geceyi ise örtü kılmıştır, elbise yapmıştır. Bak da bu târifin teklif hikmeti açısından ne kadar dengeli olduğunu gör!
Sonra bil ki berzaha ait olan namaz akşam namazıdır. Allah Teâlâ onu çıftteki seslilik (cehr) ile tekteki sır arasında kılmıştır. Bu da akılda böyledir, çünkü namazda berzah, kul ile Rab arasında, belli bir ölçü üzere akledilir bir durumdur, zira kul gece ile kuşatılmıştır, Rab ise Allah'ın güneşi ile irtibatlıdır. Histe ise bu namaz deşf ve sefr arasındadır. Gündüz namazları da çift ve tek arasındadır. Çift mahlükat içindir. Sır ise Vitr (Allah) içindir. Mahlukât zuhur ettiğinde, Hak perdelenir, örtünür; bu nedenle zuhr ve 'asr (öğlen ve ikindi) namazları çifter rekâtlıdır ama kıraatleri gizlidir. Sabah namazında ise güneşin doğuşunun yaklaşması nedeniyle sesli okunur.
Sayfa 455Kitabı okudu
Ben benim benle doğdu ruh satanlar ruhsatı
Bildirildi benimle kıvam cehr uşşağına
Anım yok. Ha şimdi bilsin ruh ruhun kaç katı
Boşuna mı dikildik otoyol kavşağına.
Sayfa 319 - TİYO
"33 roj di zindanê de ye"
Bîstê nîsanê, şevek tar û reş pir nexweş, nexweş Cendirme hatin ketin mala me wek diz û keleş,
Em dane ber xwe birin zîndanê, zîndaneke teng, Dar bi destê wan, çehr û rû kirêt çavsor û pereng,
Daberizîn me bê tirs û bê pirs hemî wekî şêr, Ser û lingên me dixistin kewçûk, lê didan bidêr,
Li ser hev dijûn li ser hev lêdan, li ser hev qamçi, Cihê me pir teng, em pazde heval bêcî û birçî,
Serên me bêmrês tev zîpirandin simbêl û birû, Birin kehrebê tev pîr û zarok tif dihate rû,
Disa deh mirov bi dar û qamçî bi boks û lêdan, Em gevizandin dane ber lingan bi qîr û halan,
Li ser serên me tev çûn û hatin bizmar û potîn, Heta hate xwar ji ser çavên me tev xwêdan û xwîn,
Em ji hiş diçûn tenê bê hişî li me xweş dihat, Tenekên avê berî ser me dan, salon bû Ferat,
Disa şiyari, disa ew lêdan ew qamçî û dar, Em xirxirandin, di ser qadêra em kişandin xar,
Ketin ser serên me ew hov û dîn, gurên dev bixwîn, Serên me bixwîn, destên me birîn, kincên me çirin,
Gelek em tî bûn, gelek birçî bûn, ne nan û ne av, Didan rûyên me gotinên kirêt, hemî pûç û xav.
Sayfa 8Kitabı okudu
