Doktor, Matmazel Edith için yazdığım cümleyi dinledikten sonra beni yalnız bıraktı. Ben yalnızım, fakat her şeyi tasvirden acizim. Bu sayfanın geri kalan kısmını önümde bulunan bir kitaptan aldığım bazı sözlerle dolduruyorum:
"Orduların hala devam eden mekanik hareketleri sona ermek üzereydi. Zira halkın ateşi söndüğü zaman askerler bulunmaz. Ruhların takati bittiği zaman generaller kendilerine gelemezler ve zaferler askerlerle generallerle ve para ile birlikte sona erer…"
Mignet.
Son söz:
"Ya hiç doğmamış olmak veya hiç unutulmamak isterdim." Chateaubriand.
Adres:
General Mustafa Kemal
Diyarbekir
Sayfa 45 - Madam Corinne’e Mektup (6.3.1916)Kitabı okuyor
Chateaubriand Atala'da söyle der: Varolduğumu ancak sıkıldığım zaman fark ediyordum.
Swift kötülükte Sürrealisttir.
Sade sadizmde Sürrealisttir.
Chateaubriand egzotizmde Sürrealisttir.
Hugo aptal olmadığında Sürrealisttir.
Desbords Valmore aşkta Sürrealisttir.
Bertrand geçmişte Sürrealisttir.
Rabbe ölümde Sürrealisttir.
Poe macerada Sürrealisttir.
Baudelaire ahlakta Sürrealisttir.
Rimbaud yaşama biçiminde ve başka bir yerlerde Sürrealisttir.
Mallarmé sırlarını açarken Sürrealisttir.
Jarry absentte Sürrealisttir.
Nouveau öpücükte Sürrealisttir.
Saint-Pol-Roux sembolleri kullanımında Sürrealisttir.
Farque atmosferde Sürrealisttir.
Vaché bende Sürrealisttir.
Reverdy kendi evinde Sürrealisttir.
Saint-Jean-Perse uzaklarda Sürrealisttir.
Roussel hikâye anlatıcısı olarak Sürrealisttir
pdf (Alfred Jarry'de patladım hahaha)Kitabı okudu
Ah ki ah! Yeniden doğma ihtiyacını kim hissetmemiştir ki?
İnsan hep bir acıdan diğerine gidiyor.
İnsanların gözünde hatalarımızı silmek için kanımızın sel olup akması gerekir oysa Tanrı için bir damla gözyaşı yeterlidir.
"Gözyaşların yarama merhem oldu," dedim. "Zehir olmasın da" diye yanıtladı.
Gülümsemesi sanki cennete aitti.
Ruhum bütünüyle yapayalnızdı.
Varamayacağım tüm yollardasınız siz belli ki.
" Burada, bu denli yüce ruhlu ve yücegönüllü insanlara niçin rastladım? Kendilerinden ayrılınca neler yitirdiğimi daha iyi anlamak için mi?
İbni Hamit yalnızlığın tadını çıkarabilmek için ne yeterince mutlu ne de yeterince mutsuzdu.
Sayfa 29Kitabı okudu
Çoğu kez bir yurt çiçeğinin kokusu, yurtlarından edilmiş bu soylu insanlara bir tür zehir etkisi yapardı.
Sayfa 20Kitabı okudu
“İnsanın bir tek ve hep aynı yaşamı yoktur .Peş peşe eklenen birçok yaşamı vardır ve çektiği acıların nedeni budur.” -Chateaubriand
Sayfa 38Kitabı okuyor
Yazar daha iyi tanıyor
Doğayı Chateaubriand'dan,
