Necla Coşkun
@coskunecla
Anestezi
Kocaeli
Adana, 1998
9 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ben bir günde bu hale gelmedim. Ben umudumu tırnaklarımla kazıya kazıya kaybettim.
Sayfa 197Kitabı okudu
İnsan, saklanınca kendisi olur.
Sayfa 249Kitabı okudu
Kış geldiğinde okuldaki kiraz ağacı çok üzgün oluyor.
Yaprakları kelebeklerle birlikte tatile çıkıyor ve içinde yaşayan dev, renkli bir battaniye yapmak için ağacın dallarındaki bütün çiçekleri kesiyor.
Sayfa 56Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanın amacı ve varlık nedeni, yaratarak yok olmaktır.
Sayfa 95Kitabı okudu
Birinden nefret etmek insanın kendi içine kurt koyması demektir. Hayatını kemirir.
“İnsanlar...” dedim fısıldayarak. Taşırlar insanları. Kundaktayken, tabuttayken. Hep taşıyacak birileri olur. Bazıları dostluktan, bazıları cepteki paradan, bazıları da içinde bulundukları sistem bir gün onlara da taşınma sırasının geleceğini söylediği için, taşırlar insanı...”
Sayfa 38Kitabı okudu
“İnsanların, kötü şeylerin ardındaki nedenleri anladığı bir dünya daha iyi bir yer olmaz mıydı?”
Sayfa 404Kitabı okudu
Öfke, esaslı bir yağmur ertesindeki sokak gibi kokar.
Samudaya. Arzu tüm acıların kaynağıdır.
Sayfa 36Kitabı okudu
Şeytan; işini görmek için, kendi resmini daima masumların yüzünden kopya çekerek yapar.
“Sana, beni asla tanımamış olan sana”
Tom.
+Ben bir bakıma korkuyorum bu kadar fazla güzel şeyden. İnanamıyorum. Güzel olmayan gizli bir yanı vardır gibime geliyor.
-Umutlarının öyle fazla coşmasına izin vermezsen, hayal kırıklığına uğramazsın.
Sayfa 111Kitabı okudu
