Uç uca eklenen irili ufaklı vedaların hayatımda açtığı boşluk giderek genişlerken, peyda olan hain duyguların sırf seni ilgilendirdiği bir yerdi çünkü bu şehir. Bu da yalnızlığını katmerliyordu.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ölümlüler şöhreti böyle ele geçiriyor, diye düşündüm. Çok çalışarak ve kendilerini adayarak, yeteneklerine bahçeye bakarmış gibi bakıp güneşin altında ışıldamasını sağlayarak. Ama tanrılar irinden ve nektardan, kusursuzlukları parmak uçlarından fışkırarark doğuyordu. Onlar da neleri mahvedebileceklerini ıspatlayarak elde ediyordu şöhretlerini. Şehirleri yakıp yıkarak, savaşlar çıkararak, salgınlar ve canavarlar yaratarak.
Sayfa 140Kitabı okudu
Demek herşey değişiyor, bitiyor, yerine yepyeni bir şeyler, anlamadığımız, bilmediğimiz bir zülüm geliyor
Sayfa 183Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hicbir şeyin yokluğu varlığına denk değildi.
Sayfa 116Kitabı okudu
Merhabasız, vedasız geçti son birkaç yılım. Iyi de oldu şimdi düşününce. Insan bazen başlamasa ya hicbir şeye. Dursa öyle.
Sayfa 37Kitabı okudu
"Korkarım biz de herkes gibi birbirimizin hayatından bir tuhaflık olarak geçip gideceğiz" dedi
Sayfa 27Kitabı okudu
Hayat işte. Evde hayaller kuruyor, sonra sokağa çıkıyor ve hepsini tek tek görmüyorsun bir yerlere. Hayatın aklındakiyle alakası yok.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Yaşayacağınız her şey sizin eseriniz, eğer yaratıyorsanız bu bir sanattır. "
Sayfa 101Kitabı okudu
İnsanların kafası, her zaman içinde yaşadıkları dünya ile tam bir uyum halinde değildir.
"Her insanın içinde mecbur bir kurdu, bir İnce Memedlik, bir Köroğluluk kurdu var. Köroğlu gitti İnce Memed geldi. İnsanoğlunun içinde bu kurt oldukça insanoğlu ne olursa olsun yenilmeyecek. "
Sayfa 397Kitabı okudu
"Sahi bre Ali, yaşamamız, ölmekten bu kadar korktuğumuz, yaşamak ne işe yarıyor ? Uğruna bu kadar alçaldığımız, zulmettiğimiz , haram yediğimiz, insan öldürdüğümüz yaşamak ne işe yarıyor ? Sonunda işte böyle bir kasabayı ya da küçücük bir mezarlığıı kokuyla dolduruyoruz. "
Sayfa 75Kitabı okudu
"Allah bağışlasın onu devlete millete," dedi. Bu da hoşuna gitmedi. Hükümet de, ağalar da onun düşmanıydılar. Bulsalar bir kaşık suda boğarlardı onu. "Allah bağışlasın onu şu yüzü gülmemiş, zulüm altında ki fakire fıkraya," dedi sonunda.
Sayfa 28Kitabı okudu
"Konuşan insan öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü sonu felakettir."
"Bence biz kör olmadık, biz zaten körlük, Gören körler mi,gördüğü halde görmeyen körler"
Asıl körlük umudun olmadığı bu dünyada yaşamaktı.