Tümevarımsal Hatıralar...
Sessiz kalırdım bazen
Her şeyi anlamıyormucasına
Hava, su ve güneş
Her zerresinde o sesi anımsarken.
Rüzgarlar fısıltıyordu kulağıma, üşüyeceksin.
Eve git.
Uğultusunda duyuyordum davudî tiz sesini.
Ve güneş gökyüzünü boyarken kızıla
Silüetini çıkardı ufukta!
Ama sarıydı teni sanki istemiyor gibi.
Hüzün kaplıyordu göğüs kafesimi
taki gece ay
Öğünleri seherdi, mideleri zehirli
Yaldızdan bir tabut i̇çinde son bir şans ki
Burada Davudi bir ağıttır
Kargalarla söylenen
En acılı anda pişmanlığı düşleten
Öğle namazını kıldıran Said Nursî âminden sonra Kur'an okumaya başladı. Selimiye'nin kubbesinde yankılanan davudî sesi ebedî âlemin müjdesiyle ruhlara doluyordu.
Sayfa 148 - ötükenKitabı okudu
"Rahat bırak adamı be kardeşim," diyen davudi bir ses duyuldu. "Belki de gerçek taşıyamayacağı kadar ağır geliyor ona? Hangimize gelmez ki zaman zaman?.."
Fransa seçim komedisi
Odun kafalı, eşek kulaklı seçmenlerin karşısında, palyaço kılıklarına bürünmüş burjuva adaylar siyasi özgürlükler dansı yaparken başlarını kıçlarını bin bir vaatle dolu seçim bildirgelerine silecek ve gözyaşları içinde halkın çektiği sefaletten, davudî bir sesle de Fransa'nın zaferlerinden söz edecekler ve seçmen kelleleri de hep bir ağızdan, avazları çıktığı kadar anıracak: A-ii!
"Nereden esti? Sevdin mi peki?" diye arka arkaya iki soru sordu Zeynep Hanım. Alper, galip olduğunu düşünenlere özgü o evrensel tonlama ile yanıt verdi: "Ne seveceğim ya! Yarısını anlamadım zaten dede dede kelimeler anayasa hukukundaki gibi... Güya aşk romanı... Nuran mı Nalân mı bir kadın var herkes ona âşık o kimseye âşık filan
Sayfa 41 - Giriş, Çözdüm nihayet o büyük sırrıKitabı okudu
Davudi Ses
Dağlar ve Kuşların Onunla Beraber Allah’ı Tesbih Etmesi: Allah dağları ve kuşları Hz. Dâvûd’un buyruğuna vermiş, onlar da akşam sabah onun tesbihine katılmışlardır (21/Enbiyâ, 79; 34/Sebe’, 10; 38/Sâd, 18-19). İslâmî kaynaklarda nakledildiğine göre Hz. Dâvûd’un sesi hem çok gür hem de çok güzeldi. Dâvûd o gür ve güzel sesiyle Zebur’u okumaya başladığında kurt kuş durup onu dinler, sesinden dağlar yankılanırdı. . .
“İnsanlar, kıyamet günü Allah’ın onlara okuduğu Kur’an’ı işittikleri gibi hiç işitmemişlerdir.” manasına gelen bir hadis-i şerife yer verilmiştir. (bk. Deylemi, no, 987; Suyuti, Cemu’l-cevami, no: 2416)
Bir uyusa da çenesi kapansa diye dua ediyordum.
...
En sonunda Miss Gryce horlamaya başladı. İriyarı bir kadındı; şimdiye kadar onun genzinden çıkan ezgiler hep canımı sıkmıştı. Ama, bu gece horultunun ilk davudi notasını sevinçle karşıladım. Kurtulmuştum artık!
Allah'ım! Beytü'l-Makdis'i ve İslam beldelerini işgale yeltenenlere, ıslah adı altında ifsat edenlere ve barışı baltalayanlara fırsat verme!
Ey Rabbim! Sen niyetlerimizi sâlih, gönüllerimizi geniş, bileklerimizi kavvâm, adımlarımızı muhkem kıl. Zalimin karşısında bizlere Dâvudî bir cesaret, Eyyubî bir sabır, İsevi bir selamet ve esenlik, Muhammedî bir iman ver. Zalimle savaşmak yolu üzerindeki nefis, tembellik ve atalet putlarını İbrahimi bir teslimiyet ile kırdır! Sen bizleri yolun üzerinde itidalli, mütevazi buna rağmen Hamzavî bir kuvvet ile yürüyen gençlerden eyle!
Ey göklerin hatrına bereket yağdırdığı; yerlerin hatrına bereket fışkırttığı Beytü'l-Makdis! Beyaz sancaklarınmışçasına semada yüzen bulutlar ve barışın simgesi zeytin ağaçlarının hatrına tembellik ve sessizlik içerisindeki bizleri affet!
Çeçenler, Mürit savaşlarında son derece önemli bir rol oynayacaktı. Bu güzel, cesur ve hür halk, Şamil'in ordusunun göz bebeğiydi. Bereketli vadilerinde bol miktarda büyükbaş hayvan, meyve, tahıl ve ağaç yetiştirirlerdi. Köklerine dair pek bir iz taşımıyorlardı. Bölgeyi fetheden Araplar, Çeçenlerin efsane ve tarihlerinin yerine
Kudüs'te hâlâ yankılanıyor sanki o davudi ses....
"Her sabah ve her akşam Allah'ın yüceliğini dile getirirken dağları ve çevresinde toplanmışken kuşları Dâvûd'a eşlik ettirdik. Hepsi de Allah'a yönelmişlerdi." (Sâd, 38/18-19)
Manik'in dünyayı terkedişinin seneyi devriyesi..
Dostluk, muhabbet, değer vermek bazen kapına bırakılan bolibonla özetlenir... ama artık kapım hep bomboş... ahhh huruf-u mukatta, davudi ses, muhalif duruş, manik depresif... Sen gideli tam 6 yıl olmuş... varlığın gibi gidişin de bana çok şey öğretti... sana hala çok kızgınım, hala seni parçalamak istiyorum, hala nefesim daralıyor vedalaşmadan kaçmanı hazmedemiyorum...kendimi çok suçluyorum neden farkedemedim ızdırabını diye... şimdi herşey sensiz biraz eksik, herşey çok ciddi, seninle dalgasını geçemediğim herşey çok saçma, seninle saçmalayamadığım bu dünya çok saçma... okuduklarımı seninle tartışamadığımda çok eksik... böyle olmamalıydı bir köşe yazısının haberi olacaksan böyle olmamalıydı...
“Sana ilişmedim.
Neler bulurdum oysa.
Kolaj bir ölüme benziyorum.
Etimde kancalar, boynumda kasem.
Bezgin bir sedayla okumalıyım davudi heykel yüzünü.
Güzelsin.
Ne tuhaf!
Sisli bir aksam iner gövdeme.
İster misin beni sevilmemiş bir yarayla hiç?”