Kalbim o heyelan gününde durdu
Yorgun bir ırmaktı; çırpınıyordu
Bir yol arıyordum denize doğru
Ölü bir geceden gündüze doğru
O müzmin şarkıyı unutmak için
Nağmeler devşirdim dudaklarından
Adınla buluşan bir ize doğru
Nasıl da sevmiştim dağları öyle
Şimdi ta yerlere değdi başları
Çölleri bilmeyen yolcular gibi
Susacaksan, sustur önce kuşları
Sayfa 70 - TİMAŞ