Destanlarımız
I- Şamanist Asya Türk Destanları
A- Saka (ŞU) destanı.
B- Alp Er Tunga destanı. (Afrasiyab destanı)
C- Oğuz Kağan destanı.
Ç- Bozkurt ve Ergenekon destanı.
D- Uygur Destanları
E- Dede Korkut Destanları.
F- Manas destanı.
II- İslam Tesirinde Türk Destanları
A- Köroğlu destanı.
B- Battal Gazi destanı.
C- Danişmend Gazi destanı.
Ç- Saltuk Buğra Han destanı.
D- Sarı Saltuk Baba destanı
III- Bölge-Yerel destanlar
A- Genç Osman destanı.
B- Sivastopol ve Kırım destanı.
C- Plevne destanı.
D- Grisgal (başını vermeyen şehit) destanı.
E- Zağra göç destanı ve diğer destanlar.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Kaç kişi oldu öldürdüklerin,"diye sordu kendi kendine. "Bilmem." "Sence birini ödürmeye hakkın var mı?" Hayır, yok. "Ama öldürmek zorundayım." "Öldürdüklerinin kaçı gerçek faşistti?" Çok azı. Ama hepsi güçlerine karşı güç kullandığımız düşmanlarımız. "Ama Navarra'lıları İspanya'nın öbür bölgelerindeki insanlardan daha çok seversin." Evet. "Ve onları öldürüyorsun." Evet. "Eğer buna inanmıyorsan oraya kampa in. Adam öldürmenin yanlış bir şey olduğunu bilmiyor musun?" Evet. Ama onu yapıyorsun, değil mi? Evet. "Ve hala amacının haklı olduğuna kesinlikle inanıyorsun, değil mi?" Evet.
"...İsmet Özel, Cuma Mektupları'nın beşinci kitabına şu cümleyle başlıyor:" Hatadan arınmış, yanlış anlaşılmaktan kendini kurtarmış bir söz etmeye niyeti olan âdemoğlu, ağzını açmaya hiç kalkışmamalı..."
Buna karşılık, Paul Valery de " gerçek düşmanlarımız sessizdir" diyor..."
Sayfa 47 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
Aliya İzzetbegoviç'in Son Deklarasyonu
• Bize yapılan soykırımı unutursak bunu bir daha yaşamaya mecburuz, size asla intikam peşinden koşun demiyorum, ama yapılanları da asla unutmayın.
• Bizler insan olmaya ve insan kalmaya çalıştık ve başarılı olduk. Ancak bunu onlardan (Sırplardan) dolayı yapmadığımızın altını çizmeliyim. Kendimizden dolayı insan kalmaya çalıştık, onlardan dolayı
"Gerçek düşmanlarımız cehalet, nefret, ihtiras, kıskançlık ve gurur gibi zihin halleridir. Sadece bunlar mutluluğumuzu yok edebilir. Özellikle de öfke ve nefret."
Sayfa 97 - alfaKitabı okudu
