Osmanlı Devleti, ilk kez 1854'te Kırım Savaşı'nda borç aldı. 1854-1914 yılları arasında 42 dış borç anlaşması yaptı.
Bu anlaşmaların 13'ü, il. Abdülhamid zamanında imzalandı. Il. Abdülhamid padişah olunca, 1879'da Galata bankerleriyle ve Osmanlı Bankası'yla bir anlaşma yaptı. Bu anlaşmaya göre devlet, bazı gelirlerini alacaklıların yönetimine bıraktı. 1881 'de Batılı alacaklı ülkelerle de benzer bir anlaşma yapıldı. "Muharrem Kararnamesi" diye bilinen bu anlaşmayla devlet içinde bir devlet kuruldu. Bu devletin adı, "Duyun-u Umumiye" idi. İngiltere, Almanya, Fransa, İtalya ve Avusturya gibi alacaklı ülkeler ile Osmanlı Bankası temsilcilerinden bir "Duyun-u Umumiye" Meclisi kuruldu. Bu meclisin görevi, borçlara karşı vergi gelirlerini toplayıp alacaklılara dağıtmaktı.
"Duyun-u Umumiye"nin kendi kolluk kuvveti bile vardı.