Platon 7. Mektup
YEDİNCİ MEKTUP
Platon'dan Dion'un akraba ve dostlarına.
İyilikler,
Sizin de Dion gibi düşündüğünüze inanmam gerektiğini; eylem ve sözlerimle size, elimden geldiğince yardım etmemi istediğinizi yazıyorsunuz. Şu yanıtı veririm: görüş ve istekleriniz gerçekten Dion'unkiler gibiyse, çabalarımı sizinkilerle birleştirmeye hazırım; değilse, uzun
Başlı başına bir doğruluk ve eğrilik vardır. Her ikisi de Tanrılar ve insanlar görsün görmesin, insanın içindedir.
Sayfa 52 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Antik Yunan filozofu ve bilgesi olan Platon'dan, -Anadolu'da bilinen adıyla "Eflatun"- okuduğum ilk eser, "Sokrates'in Savunması" adlı eseriydi. Bireyin kendisini ve içinde yaşadığı toplumu sorgulatan,düşündüren,okuması keyifli, dopdolu ve akıcı bir eserdi.
Buna müteakip olarak, "Devlet" adlı eserini de okumaya karar verdim.On bölümden oluşan bu eserinde, "Doğruluk-Eğrilik nedir? , İdeal Devlet nedir, nasıl olmalıdır?" gibi soruların cevaplarını bulacaksınız. Okuması zevkli,akıcı bir kitap olmakla beraber felsefeyi, sorgulamayı,düşünmeyi seven her bireyin mutlaka ama mutlaka okuması gereken bir eser olduğuna inanıyorum...
Keyifli okumalar diliyorum. :) 
Platon (Eflatun)
Celâl ve cemâl iç içe olduğuna, Niyâzî'nin ifadesiyle dikensiz gül olmayacağına göre doğruluk ve eğrilik düşüncesi vehmî bir düşüncedir; Hakîkati sınırlandırmak demektir. Niyâzî'nin dediği gibi vahdet-i zâta gelince bu iki tecellînin kaynağının aynı olduğu anlaşılacaktır.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bir eğrilik doğruluk dünyası değil bu, denge dünyası.
Sayfa 95Kitabı okudu
Sanki uzun mesafeler boyunca yürümüş gibi yorgunuz ama geldiğimiz hiçbir yer yok. Sanki her şeyi çok seviyormuş gibi yapıyoruz ama dünyamız kaskatı, içinde nerdeyse hiç sevgi yok. Sanki her düğümün çözümünü biliyormuş gibi konuşuyoruz ama her yaptığımızla, her söylediğimizle düğümler daha da çözülmez hale geliyor. Milyon tane kitap deviriyoruz görünüşte ama o kitaplardan hayata yayılan hiçbir bilgelik yok. Herkes ne kadar doğruluk timsali olduğunu ispat etmenin derdinde. İyi de hayatın fotoğrafına bu kadar eğrilik nereden karışıyor ?
Sanki aynı derdin dertlisi, aynı yolun yolcusu kocaman kalabalıklarmışız gibi konuşuyoruz ; bir küçük kıvılcım yetiyor oysa aramızda koca koca yangınlar çıkartmaya. Aramızdan biri bir diğerine "Yalnız değilsin !" dediğinde hepimizi üşüten bir yalnızlık rüzgarı esmiyor mu her yanımızda?
Ama başlı başına bir doğruluk ve eğrilik vardır. Her ikisi de Tanrılar ve insanlar görsün görmesin, insanın içindedir.