"Oysa şimdi benimle ve dünya arasında sanki bir duvar vardı. Şimdi artık bana hiçbir şey eskisi gibi görünmüyordu."
Sayfa 23Kitabı okudu
hiç kimseye bir şey anlatmak istemiyorum. hiç kimseyi anlamak, hiç kimsenin ardından ağlamak, hiç kimseyi anladığım için ağlamak istemiyorum. duvarlara çarpa çarpa, duvar olan ben oldum artık.
şarkılar susmuş uzak bir hatıra gülmek
sevda yaşamıyor kanadından vurulmuş
Sayfa 129
sen ve ben
realist şairle sevgilisi
birbirimizin gözlerine bakarak
yaşıyoruz bulutlar gibi
şimdilik
hayal kurarak
Sayfa 106
Öyle günlerim olur ki dakikalar kurşun gibi ağırlaşıp geçmek bilmez. Gündüz dahi mumları yakıp koltuğuma oturur ve zamanı unutmaya çalışıp hayalâta dalarım. Ve Allah’a sorarım: Seni benden ayıran bu karanlık duvar
nedir?..
Sayfa 273Kitabı okudu
hiçbir zaman ağlamadım böyle sevincimden
hiçbir zaman bu kadar yürekten istemedim
Sayfa 73
“Onu yitirdim yitireli, aramızda bir taş duvar, ıslak bir set, deliksiz penceresiz, kurşun gibi bir taş duvar yükseldi yükseleli, hayatının ebediyen boş ve kayıp bir hayat olduğunu kavramıştım.”
Unutulmuş bir yer olurdu. Aramaz, duvar
Örerdik. Gider gider ağlardık. Sondu.
Yaşlanmıştık.
Sayfa 104Kitabı okudu
"Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem."
"Kendinden sağlam duvar bulamazsın."
Sayfa 89Kitabı okudu
